kérdés  |
válasz |
stopień utlenienia - co to? kezdjen tanulni
|
|
pojęcie umowne określające hipotetyczny ładunek, jaki można przypisać danemu pierwiastkowi chemicznemu, zakładając, że związek chemiczny, który on tworzy jest zbudowany wyłącznie z jonów
|
|
|
stopień utlenienia pierwiastków w stanie wolnym kezdjen tanulni
|
|
0
|
|
|
stopień utlenienia litowców (lit, sód, potas) kezdjen tanulni
|
|
|
|
|
stopień utlenienia berylowców (beryl, magnez, wapń) kezdjen tanulni
|
|
|
|
|
stopień utlenienia fluoru kezdjen tanulni
|
|
|
|
|
stopień utlenienia wodoru kezdjen tanulni
|
|
w związku z niemetalami: +1; w wodorkach metali: -1
|
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
-2 z wyjątkiem nadtlenków (np. H2O2) - tlen -1, ponadtlenków (np. KO2) - tlen -1/2 i tlenku fluoru OF2 - tlen +2
|
|
|
stopień utlenienia pierwiastka w jonie prostym kezdjen tanulni
|
|
|
|
|
suma stopni utlenienia atomów tworzących związek kezdjen tanulni
|
|
0
|
|
|
suma stopni utlenienia atomów tworzących jon złożony kezdjen tanulni
|
|
|
|
|
stopień utlenienia a elektroujemność kezdjen tanulni
|
|
w związkach chemicznych zwykle ujemny stopień utlenienia mają bardziej elektroujemne pierwiastki
|
|
|
reakcje utlenienia-redukcji (redox) - co to? kezdjen tanulni
|
|
reakcje chemiczne przebiegające ze zmianą stopni utlenienia pierwiastków chemicznych w substratach i produktach
|
|
|
utlenianie (oksydacja) - co to? kezdjen tanulni
|
|
oddawanie elektronów przez jony lub atomy pierwiastków chemicznych, związane z podwyższeniem ich stopnia utlenienia
|
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
pobieranie elektronów przez jony lub atomy pierwiastków chemicznych, związane z obniżeniem ich stopnia utlenienia
|
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
pierwiastek chemiczny ulegający utlenianiu, oddaje elektrony
|
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
pierwiastek chemiczny ulegający redukcji, przyjmuje elektrony
|
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
pierwiastki, które w stanie wolnym są elektrododatnie (np. wodór, metale) oraz niektóre jony (np. Cl-, Br-)
|
|
|
silne utleniacze - co to? kezdjen tanulni
|
|
niemetale w stanie wolnym, chlor w HClO3 i HClO4, jon O2 2- w H2O2, ołów w PbO2, azot w HNO3, siarka w stężonym H2SO4, mangan w KMnO4, chrom w K2Cr2O7
|
|
|
szereg aktywności metali - co to? kezdjen tanulni
|
|
zestawienie metali w kolejności przedstawiającej malejącą aktywność chemiczną
|
|
|
jak ułożone są metale w szeregu aktywności? kezdjen tanulni
|
|
według zmniejszającej się zdolności do oddawania elektronów
|
|
|
położenie w szeregu aktywności a aktywność chemiczna kezdjen tanulni
|
|
im wyżej położony jest metal tym bardziej aktywny chemicznie jest
|
|
|
położenie w szeregu aktywności a wypieranie metalu z wodnego roztworu soli kezdjen tanulni
|
|
metal znajdujący się wyżej w szeregu aktywności metali wypiera z wodnego roztworu soli metal umieszczony niżej
|
|
|
dlaczego bardzo aktywne metale (litowce i berylowce (magnez i beryl w podwyższonej temperaturze) nie wypierają innych metali z wodnych roztworów soli? kezdjen tanulni
|
|
ponieważ same reagują z wodą, tworząc wodorotlenki
|
|
|
metale nieszlachetne - co to? kezdjen tanulni
|
|
metale położone nad wodorem w szeregu aktywności metali
|
|
|
metale szlachetne - co to? kezdjen tanulni
|
|
metale położone poniżej wodoru w szeregu aktywności metali
|
|
|
z czym mogą reagować metale szlachetne? kezdjen tanulni
|
|
|
|
|
kwasy utleniające - przykłady kezdjen tanulni
|
|
HNO3, stężony H2SO4, HClO3, HClO4, H2CrO4
|
|
|
kwasy nieutleniające - co to? kezdjen tanulni
|
|
kwasy, w których jedynie jony H+ mogą ulec redukcji
|
|
|
co jest produktem reakcji kwasów nieutleniających z metalami nieszlachetnymi? kezdjen tanulni
|
|
odpowiednie sole oraz gazowy wodór
|
|
|
kwasy nieutleniające - przykłady kezdjen tanulni
|
|
rozcieńczony H2SO4, kwasy beztlenowe, kwasy organiczne
|
|
|
co wpływa na przebieg reakcji redox? kezdjen tanulni
|
|
stężenie roztworów, rodzaj reagujących ze sobą substancji, środowisko reakcji chemicznej (zasadowe, obojętne, kwasowe)
|
|
|
reakcje dysproporcjonowania (dysmutacji) - co to? kezdjen tanulni
|
|
szczególny przykład reakcji redox, w których cześć atomów tego samego pierwiastka ulega utlenianiu, a druga część redukcji
|
|
|
