kezdjen tanulni
|
|
Nawracające, napadowe zaburzenia czynności mózgu, charakteryzujące się nagłymi, krótkotrwałymi atakami zaburzeń świadomości, aktywności ruchowej, zjawisk czuciowych lub nieprawidłowego zachowania, spowodowane nadmiernymi wyładowaniami neuronów ośrodkowego układu nerwowego (OUN)
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
1) gorączka (infekcja, udar cieplny) 2) - zakażenia OUN (zapalenie opon mózgowych, 3) toksoplazmoza) 4) - zaburzenia metaboliczne (hipoglikemia) 5) - zatrucia (alkohol, kokaina) 6) - niedotlenienie mózgu (znieczulenie, zatrucie tlenkiem węgla) 7) - procesy uciskowe w mózgu (guzy, obrzęk) 8) - zespoły abstynencyjne (alkohol, benzodiazepiny)
|
|
|
Napady częściowe (odogniskowe) - Proste kezdjen tanulni
|
|
bez zaburzeń świadomości (lokalizacja wyładowań): 1) ruchowe (ruchy żucia, cmokania, miejscowe drgawki mięśniowe), 2) - czuciowe lub zmysłowe (drętwienia, mrowienia, omamy wzrokowe, słuchowe, węchowe), 3) - autonomiczne (pocenie się), 4) - psychiczne (poznawcze, afektywne),
|
|
|
Napady częściowe (odogniskowe) - Złożone kezdjen tanulni
|
|
dodatkowo występują zaburzenia świadomości: - utrata kontaktu z otoczeniem, autonomiczne, bezcelowe ruchy, niezrozumiałe dźwięki, zmącenie psychiczne
|
|
|
Napady pierwotnie uogólnione (drgawkowe lub bez drgawek) kezdjen tanulni
|
|
1) Napady nieświadomości – drgania powiek, 2) Napady miokloniczne – zrywania mięśniowe, 3) Napady toniczne – sztywność mięśni, utrata świadomości, 4) Napady kloniczno-toniczne – nagły początek, utrata świadomości, 5) Napady atoniczne – spadek napięcia mięśniowego, upadek, 6) Duże napady uogólnione (grand mal), 7) Małe napady uogólnione (petit mal),
|
|
|
Duże napady uogólnione (grand mal) kezdjen tanulni
|
|
1) Faza prodromalna – bóle głowy, depresja, niepokój, osłabienie, ogólna niedyspozycja. 2) Aura – objawy jak w napadach częściowych prostych, ogniskowe objawy motoryczne i czuciowe (mrowienie, przykurcze). 3) Faza drgawek tonicznych - chory nagle pada na ziemię, traci przytomność, dochodzi do wyprężania kończyn i tułowia, czasami przygryzienie języka, ślinotok, zsinienie spowodowane bezdechem, zaburzenie funkcji zwieraczy (nietrzymanie moczu i stolca) - kilka sekund. 4) Faza drgawek klonicznych
|
|
|
Małe napady uogólnione (petit mal) kezdjen tanulni
|
|
występują zazwyczaj u dzieci i charakteryzują się krótkotrwałymi (10-30 s) epizodami zaburzeń świadomości bez utraty przytomności: dziecko jakby na chwilę się zagapia, nieruchomieje, nie reaguje na bodźce, po czym podejmuje przerwaną czynność
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
napady padaczkowe występują jedne po drugich w odstępach mniejszych niż 1 godzina, a chory nie odzyskuje przytomności, napady trwają nieprzerwanie 30 min, stan taki zagraża życiu choremu, po 20 min następuje niedotlenienie komórek mózgowych
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
szczegółowy wywiad, badania EEG i MR – krótkotrwałość incydentu jakichkolwiek zaburzeń (sekundy do 1-3 min)
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
1) lek odpowiedni do rodzaju padaczki. 2) małe dawki zwiększając przez ok. tydzień aż do osiągnięcia stężenia terapeutycznego. 3) napady się utrzymują – zwiększać dawkę do ich ustąpienia lub wystąpienia objawów toksycznych. 4) brak poprawy – dołączenie stopniowe drugiego leku aż do dawki terapeutycznej, potem powoli odstawiać lek nieskuteczny. 5) brak poprawy – skojarzenie dwóch leków po wyczerpaniu monoterapii. 6) Po opanowaniu napadów – kontynuowanie leków bez przerwy przez kilka lat 7) Jeśli
|
|
|
lek o szerokim spektrum działania kezdjen tanulni
|
|
fenobarbital, kwas walproinowy, lamotrygina, lewetiracetam, topiramat
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
masy ciała, obrzęki obwodowe, zmiany zachowania głównie u dzieci
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
poważne: Nadwrażliwość (niewydolność wątroby i nerek, zapalenie stawów), mniej istotne: tiki* i bezsenność
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
Drażliwość, zmiany zachowania
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
poważne: Hiponatremia (u starszych), wysypka skórna,
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
poważne: Osłupienie lub osłupienie z falami ostrymi w EEG, mniej istotne: Osłabienie
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
poważne: Kamica nerkowa, jaskra, zmniejszona potliwość*, mniej istotne: Kwasica metaboliczna, masy ciała, zaburzenia mowy
|
|
|
Lek o bardzo dobrej farmakokinetyce kezdjen tanulni
|
|
lewetiracetam, wigabatryna, pregabalina
|
|
|
wiązanie się z miejscem w receptorze GABA-A, aktywacja kanału dla Cl-, wzmożenie ich napływu do wnętrza komórki, hiperpolaryzacja kezdjen tanulni
|
|
benzodiazepiny, barbiturany
|
|
|
hamowanie transaminazy GABA, głównego enzymu rozkładającego GABA kezdjen tanulni
|
|
Kwas walproinowy, Wigabatryna
|
|
|
hamowanie wychwytu zwrotnego GABA kezdjen tanulni
|
|
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
|
|
|
Blokowanie napięciowozależnych kanałów sodowych kezdjen tanulni
|
|
Karbamazepina, Okskarbazepina, Kwas walproinowy, Fenytoina, Lamotrygina
|
|
|
Hamowanie uwalniania aminokwasów pobudzających kezdjen tanulni
|
|
|
|
|
Hamowanie pobudzenia receptora NMDA kezdjen tanulni
|
|
|
|
|
Hamowanie kanałów wapniowych typu T kezdjen tanulni
|
|
imidy kwasu bursztynowego (np. Etosuksymid)
|
|
|
Stan padaczkowy - etiologia U chorych na padaczkę kezdjen tanulni
|
|
1) przerwanie i nieregularne podawanie leków (60%), 2) zmiany w metaboliźmie leków w wyniku: interakcji lekowej, wystąpienia infekcji, wypicia alkoholu, odstawienia alkoholu (dzień po wypiciu), 3) zmiana leku p/padaczkowego,
|
|
|
Stan padaczkowy - etiologia U młodych osób: kezdjen tanulni
|
|
1) Neuroinfekcje 2) przedawkowanie narkotyków lub leków pobudzających: kwas mefenamowy, teofilina, kokaina, 3) odstawienie alkoholu, opiatów, benzodiazepin.
|
|
|
Stan padaczkowy - etiologia U osób w starszym wieku: kezdjen tanulni
|
|
1) guz mózgu, 2) udar mózgu, 3) zaburzenia elektrolitowe, 4) encefalopatia na podłożu niedokrwiennym,
|
|
|
Terapia stanu padaczkowego kezdjen tanulni
|
|
1. Każdy chory musi być hospitalizowany 2. Odizolować chorego od przedmiotów mogących narazić go na urazy 3. Zapewnić drożność dróg oddechowych 4. Tlenoterapia przez maskę jeśli oddycha, jeśli nie to wentylacja za pomocą worka rozprężalnego
|
|
|
kezdjen tanulni
|
|
Niezadowalająca kontrola napadów – przynajmniej jeden napad w ciągu każdych dwóch miesięcy w okresie pierwszych 5 lat od rozpoczęcia leczenia, a w dłuższym okresie 1 napad w roku. Definicja stosowana w badaniach klinicznych – co najmniej jeden napad toniczno-kloniczny lub dwa napady częściowe złożone w miesiącu przez kolejne 3 miesiące
|
|
|
Padaczka lekooporna - rozpoznanie kezdjen tanulni
|
|
Brak zadowalającej kontroli napadów: 1) - po kuracji 3 LPP 2) - po dwóch kuracjach LPP w dawkach maksymalnie tolerowanych 3) - pomimo stosowania dawek maksymalnie tolerowanych w monoterapii lub politerapii
|
|
|
Padaczka lekooporna - predyspozycje kezdjen tanulni
|
|
1) Czynniki genetyczne – białka lekooporności MRP1, MDR1 2) Czynniki morfologiczne – zmiany strukturalne w mózgu 3) Czynniki elektrofizjologiczne – znaczne odchylenia w EEG 4) Czynniki kliniczne – wczesny początek padaczki, przebyte urazy i udary mózgu, współistniejąca choroba psychiczna
|
|
|
Zalecenia Międzynarodowej Ligi Przeciwpadaczkowej kezdjen tanulni
|
|
0-5: - monitorowanie parametrów życiowych - skrócone badania fizykalne i neurologiczne - uzyskanie dostępu do żyły - pobranie krwi w celu oznaczenia stężenia leków przeciwpadaczkowych, glukozy, elektrolitów, mocznika, substancji toksycznych oraz zbadania morfologii, 6-9: dożylne podanie glukozy i tiaminy. 10-15: lorazepam 0,05-0,1 mg/kg mc. i. v. (maks. 8 mg) lub - diazepam 0,1-0,3 mg/kg mc. i. v. (maks. 20 mg) lub - klonazopam 0,05-0,1 mg/kg mc. i v. (maks. 8 mg). 15-45: fenytoina 15-20 mg/kg m
|
|
|