oscylacje atomów w molekułach

oscylacje

drgania zrębów atomowych wywołane przez wiązania tworzone przez elektrony walencyjne

oscylator harmoniczny

oscylator, który spełnia prawo Hooke'a

prawo Hooke'a

Siła F jest proporcjonalna do wychylenia oscylatora z położenia równowagi; siła F jest zawsze skierowana przeciwnie do wychylenia

kwantem połówkowy/energia zerowa oscylacji

gdy v = 0 energia równa się ½ hν; w żadnych warunkach, nawet w temperaturze 0K, oscylacje zrębów atomowych w molekule nie ustają

oscylator anharmoniczny

w rzeczywistym oscylatorze molekularnym siła F nie rośnie wcale wprost proporcjonalnie do wychylenia q, lecz jest bardziej skomplikowaną funkcją q

spektroskopia IR

umożliwia ustalenie, jakie grupy funkcyjne obecne są w analizowanym związku

spektroskopia w podczerwieni

pozwala na analizę zarówno struktury cząsteczek, jak i ich oddziaływania z otoczeniem; jedna z podstawowych metod stosowanych w badaniu wiązań wodorowych

reguła pierwsza

fotony promieniowania muszą pasować do różnicy energii poziomów energetycznych

reguła druga

Przejście musi nastąpić tak, by kwantowa liczba oscylacji zmieniła się o 1, 2, 3, ..., czyli Δv = ±1, ±2, ±3, ... Przy czym Δv = ±1 oznacza ton podstawowy, a Δv = ±2, ±3, ... kolejne nadtony

reguła trzecia

Pojawienie się tonów podstawowych (0→1) jest możliwe tylko w takich oscylatorach, w których w czasie drgania zmienia się moment dipolowy molekuły

reguły wyboru

muszą być spełnione, aby nastąpiła absorpcja promieniowania w oscylatorze molekularnym