Nerwówka

 0    88 adatlap    kirjava
letöltés mp3 Nyomtatás játszik ellenőrizze magát
 
kérdés język polski válasz język polski
Rodzaje komórek nerwowych
kezdjen tanulni
Neurocyty i neuroglej
Neurocyty
kezdjen tanulni
neurony, właściwe komórki nerwowe
Komórki glejowe
kezdjen tanulni
zrąb dla neuronów
Czynności komórek nerwowych
kezdjen tanulni
organizacja i kontrola funkcji organizmu, rejestracja i analiza informacji o otoczeniu organizmu
Pobudliwość neuronów
kezdjen tanulni
reagowanie zmianą ładunku elektrycznego powirzchni błony komórkowej na podniety fizyczne i chemiczne lub na impuls z innego neuronu
Skąłd neurocytu
kezdjen tanulni
Perykarion (ciało komórki) i wypustki nerwowe (akson/neuryt/wypustka osiowa i dendryty)
Wielkośc komórki nerwowej
kezdjen tanulni
4-110 mikrometrów
Największa komórka nerowowa
kezdjen tanulni
Motoneuron zlokalizowany w rogach przednich istoty szarej rdzenia kręgowego
Występowanie neurocytów w OUN
kezdjen tanulni
zgrupowania w istocie szarej
Występowanie neurocytów w PUN
kezdjen tanulni
zwoje czaszkowe, rdzeniowe, zwoje AUN
Podział neurocytów ze względu na kształt (4)
kezdjen tanulni
gwiaździste, piramidowe, ziarniste, różnokształtne (Purkinjego, mitralne)
Komórki gwiaździste - cechy, występowanie
kezdjen tanulni
Liczne wypustki protoplazmatyczne, najczęściej jeden akson; substancja szara rdzenia kręgowego, zwoje autonomiczne AUN
Komórki piramidlane - cechy, występowanie
kezdjen tanulni
Jeden neuryt u podstawy komórki, wiele dendrytów na bokach; warstwa piramidalna i ziarnista kory mózgowej
Komórki ziarniste - cechy i występowanie
kezdjen tanulni
bardzo mała średnica, dużo chromatyny jądrowej; kora móżdżku
Komórki Purkinjego (różnokształtne)
kezdjen tanulni
gruszkowaty kształt, środkowa warstwa kory móżdżku
komórki mitralne (rożnokształtne)
kezdjen tanulni
kształt trójkątnego ostrosłupa
Rodzaje neurocytów (biegunowość)
kezdjen tanulni
jednobigunowe, dwubiegunowe, wielobiegunowe, rzekomojednobiegunowe
Komórki jednobiegunowe
kezdjen tanulni
gruszkowaty kształt; jądra neurosekrecyjne podwzgórza (j. nadwzrokowe, j. przykomorowe)
Komórki rzekomojednobiegunowe
kezdjen tanulni
Gruszkowaty kształt, wypustka wychodzi z niej i rozgałęzia się niedaleko ujścia na kształt litery T (pozioma kreska T - neuryt i dendryt); prawie wszystkie zwoje mózgowe i rdzeniowe
Komórki dwubiegunowe
kezdjen tanulni
kształt owalny, dwa bieguny na przeciwnych stronach cytoplamy, z dwóch biegunów odchodzą neuryt i dendryt; zwoje nerwu słuchowego, siatkówka oka, błona węchowa, niektóe jądra podwzgórza
Podział komórek zw względu na długosć aksonu
kezdjen tanulni
Komórki Golgiego typu I (akson długi) i komórki Golgiego typu 2 (akson krótki)
Podział czynnościowy neurocytów
kezdjen tanulni
Czuciowe (odbieranie impulsów), ruchowe (kontrola efektorów), kojarzenne
Skład perykarionu
kezdjen tanulni
jądro, aparat Golgiego, tigroid (ciałko Nissla), mitochondria, neurofibryle, centrum komórkwe, lizosomy, neurotubule, złogi melaniny i lipofuscyny, pęcherzyki neurosekrecyjne
Tigroid
kezdjen tanulni
szorstka siateczka śródplazmatyczna wokół jądra komórkowego, występująca też w cytoplazmie dendrytów
tigroliza
kezdjen tanulni
zmniejszanie się ilości tigroidu aż do całkowitego zaniku
Wypustki dendrytyczne w komórkach dwubiegunowych
kezdjen tanulni
jeden neuryt i jeden dendryt
Wypustki dendrytyczne w kom wielobiegunowych
kezdjen tanulni
liczne, odchodzą od całej powierzchni perikarionu rozgałęziając się dychotomicznie
Pączki dendrytyczne
kezdjen tanulni
drobne uwypuklenia występujące na całej długości wypustek, im dalej od podstawy, tym większa ich liczba; zwiększają powierzchnię styków synaptycznych neuronów
Dendryty - przewodzenie
kezdjen tanulni
Aferentne - dośrodkowo do perikarionu
Akson/neuryt
kezdjen tanulni
Zawsze pojedynczy, wychodzi zawsze u podstawy perikarionu, przewodzi eferentnie (odśrodkowo), znaczne różnice w długości (kilka mikrometrów do jednego metra), stała średnica
Drzewko końcowe
kezdjen tanulni
rozgałęzienie neurytu występujące na samym końcu aksonu
Wypustka nerwowa
kezdjen tanulni
włókna nerwowe kończące się w znacznej odległości od perikarionu
Podział włókien ze względu na ilość osłonek
kezdjen tanulni
bezosłonkowe (nagie), jednoosłonkowe, dwuosłonkowe
Występowanie włókien nerwowych nagich
kezdjen tanulni
nerw węchowy
Występowanie włókien nerwowych jednoosłonkowych
kezdjen tanulni
nerw wzrokowy, substancja biała OUN
Otoczenie włókien nerwowych jednoosłonkowych
kezdjen tanulni
osłonka mielinowa (rdzenna) lub neurolemma (Schwanna)
Występowanie włókien dwuosłonkowych
kezdjen tanulni
Wszystkie nerwy mózgowe i rdzeniowe, z wyjątkiem n. wzrokowego i węchowego
Typy włokien nerwowych (grubość, czynność i szybkośc przewodzenia)
kezdjen tanulni
A - najgrubsze, ruchowe/czuciowe, d0 120m/s; B - średnie, AUN, do 15m/s; C - najcieńsze, włókna zwojowe AUN ok 2m/s
Lemocyty
kezdjen tanulni
komórki o owalnych jądrach, tworzących neurolemmę, zawierające ziarnistości π
Ziarnistości π
kezdjen tanulni
obecne w lemocytach pałeczkwoate twory, wypełnione współśrodkowo ułożonymi strukturami blaszkowatymi
Położenie neurolemmy (osłonka Schwanna)
kezdjen tanulni
W jednoosłonkowych bezpośrednio na włóknie, w dwuosłonkowych - na osłonce mielinowej (rdzennej); NA JEDEN ODCINEK OSŁONKI RDZENNEJ PRZYPADA JEDEN LEMMOCYT
Funkcja neurolemmy
kezdjen tanulni
mielinizacja włókien w PUN
Funkcja komórek oligodendroglejowych
kezdjen tanulni
mielinizacja w OUN
Mielinizacja
kezdjen tanulni
Bodziec mielinotwórczy z neurytu po osiągnięciu średnicy -> hemocyty -> mesakson -> wydłużanie i skręcanie mesaksonu -> wielokrotne owinięcie wokół włókna nerwowego
Osłonka mielinowa (rdzenna)
kezdjen tanulni
Substancja lipidowo-białkowa; pokrywa wypustki osiowe w OUN, z wyjątkiem początków aksonów i drzewek końcowych
Węzły Ranviera
kezdjen tanulni
krótkie odcinki bezmielinowe oddzielające od siebie segmenty osłonki mielinowej
Budowa osłonki mielinowej
kezdjen tanulni
Długość segmentów jest wprost proporcjonalna do średnicy włókna osiowego; ma budowę warstwową (warstwy jasne i ciemne); naprzemiennie ułożone elementy białkowe i lipidowe w błonie
Znaczenie osłonki mielinowej
kezdjen tanulni
Segemntowa budowa pozwala na szybsze, skokowe przewodzenie impulsów
Synapsa - rodzaje
kezdjen tanulni
Międzyneuronalna: aksodendrytyczna, aksosomatyczna, aksoaksonalna, dendrodendrytyczna, somatosomatyczna; chemiczne i elektryczne
Budowa synapsy chemicznej
kezdjen tanulni
Błona presynaptyczna (końcówka neurytu rozszerzająca się kolbowato), szczelina synaptyczna (10-20nm), błona postsynaptyczna (powierzchnia dendrytu lu ciałą następnego aksonu)
część presynaptyczna - struktury
kezdjen tanulni
Liczne mitochondria, pęcherzyki synaptyczne z neuroprzekaźnikiem
Neurotransmitery (9)
kezdjen tanulni
Acetylocholina, noradrenalina, serotonina, gwas gamma-aminomasłowy, glicyna, dopamina, bradykinina, motylina, inne
Miejsca produkcji pęcherzyków synaptycznych
kezdjen tanulni
perykarion kom. nerwowej, wypustka, osiowa, kolba końcowa
Budowa odcinka postsynaptycznego
kezdjen tanulni
gęsta sieć neurofilamentów, mitochondria, kanały RER, twory wielopęcherzykowe (zbiorniki pobranego materiału)
Sprzężenie elektrowydzielnicze
kezdjen tanulni
zjawisko polegające na zainicjowaniu przez falę depolaryzacji uwalniania neuroprzekaźnika do szczeliny synaptycznej
Etapy przekazywania impulsów w synapsie chemicznej
kezdjen tanulni
Fala depolaryzacji; uwolnienie neuroprzekaźnika do szczeliny synaptycznej; połączenie neuroprzekaźnika ze specyficznym receptorem błonowym na błonie postsynaptycznej; sprzężenie chemiczno-elektryczne
Sprzężenie chemiczno-elektryczne
kezdjen tanulni
neurotransmiter wiążący się z receptorem powoduje miejscowy wzrost przepuszczalności dla jonów Na+, następnie K+, co skutkuje zmianą polaryzacji błony postsynaptycznej i powstawanie impulsu elektrycznego
Efapsy
kezdjen tanulni
Synapsy elektryczne, bezpęcherzykowe, o symetrycznej budowie, brak odcina pre- i postsynaptycznego, odległosć między błonami 2nm; rozchodzenie impulsów odbywa się w dwóch kierunkach
Zakończenia nerwowe w orębie tkanki nabłonkowej
kezdjen tanulni
wolne zakończenia nerwowe, ciałko dotykowe Merkela, zakończenia nerwowe w orębie narządów zmysłów
Wolne zakończenia nerwowe
kezdjen tanulni
dendryt komórki czuciowej wnika w oręb nabłonka, traci osłonki, tworzy drzewkowe rozgałęzienie; odbiera ból
Ciałko dotykowe Merkela
kezdjen tanulni
jedynie w naskórku, komórki warstwy rozrodczej naskórka i włókno nerwowe; odbiera wrażenia dotykowe
Zakończenia nerwowe w tkance łącznej
kezdjen tanulni
Wolne zakończenia nerwowe, ciałka otorbione (ciałko blaszkowate Vatera-Paciniego, ciałko buławkowate, kolba końcowa, ciałko Ruffiniego
Rodzaje ciałek otorbionych
kezdjen tanulni
Ciałko blaszkowate Vatera-Puciniego, ciałko buławkowate, kolba końcowa, ciałko Ruffiniego
Ciałko blaszkowate Vatera-Puciniego - budowa, funkcja
kezdjen tanulni
owalne, w środku koncentrycznie ułożone blaszki z tkanki łącznej blaszkowatej, zawiera ciałko Timofiejewa; odbiera wrażenia uciskowe
Ciało blaszkowate Vatera-Puciniego - występowanie
kezdjen tanulni
warstwy głębsze skóry, błony śluzowe i surowicze, duże gruczoły tkanki łącznej wiotkiej, ścięgna, okostna, torebki stawowe
Aparat Timofiejewa
kezdjen tanulni
kolba wewnętrzna ciałka Vatera-Pucieniego, zawierająca dendryt kom. czuciowej i włókno AUN
ciałko buławkowate - budowa, funkcja, występowanie
kezdjen tanulni
owlane, mniejsze od ciałka blaszkowatego, zawiera parat Timofiejewa; odbiera wrażenie ucisku i rozciągania; znajduje się między włóknami mięśniowymi
kolba końcowa - budowa, funkcja
kezdjen tanulni
budowa jak w ciele blaszkowatym (koncentrycznie ułożone blaskzi tkanki łącznej wiotkiej), BEZ aparatu Timofiejewa; odbierają chłód
kolba końcowa - występowanie
kezdjen tanulni
błona śluzowa jamy ustnej, nosa i pęcherza moczowego
ciałko Ruffiniego - budowa, funkcja, występowanie
kezdjen tanulni
kilka blaszek tkanki łącznej wiotkiej z włóknami elastycznymi, na której rozgałęzia się dendryt; odbiera wrażenie ciepła; granica skóry właściwej i tkanki podskórnej
Zakończenia ruchowe
kezdjen tanulni
Wytwarzane są przez motoneurony rogów przednich rdzenia kręgowego i jąder ruchowym nerwów mózgowych
Jednostka ruchowa
kezdjen tanulni
wszystkie włókna mięśniowe unerwione przez jeden jeden neuron (ok. 3000 włókien); im mniej włókien unerwia, tym bardziej precyzyjne ruchy
Płytka ruchowa
kezdjen tanulni
Miejsce pod błoną komórkową włókna mięśniowego, gdzie końcowe odgałęzienia aksonu to błona presynaptyczna, a sarkolema to błona postsynaptyczna
Wrzeciono mięśniowe
kezdjen tanulni
zakończenie nerwowe o charakterze czuciowym w orębie tkanki mięśniowej szkieletowej
Wrzeciono mięśniowe - skład
kezdjen tanulni
Jedno lub kilka włókien mięśniowych + torebka z tkanki łącznej wiotkiej + włókno nerwowe przebijające torebkę + włókna AUN
Tkanka glejowa
kezdjen tanulni
Pochodzenia ektodermalnego (z wyjątkiem mezogleju), pełni funkcję pomocniczą w ukłądzie nerwowym
Komórki glejowe w OUN
kezdjen tanulni
glej nabłonkowy, glej właściwy
Glej nabłonkowy (ependymocyty) - lokalizacja; budowa
kezdjen tanulni
ściany komór mózgowych, wodociąg mózgu, kanał środkowy rdzenia kręgowego; cytoplazma lekko kwasochłonna, owlane lub okrągłe jądro z metachromatycznym jąderkiem, liczne drobne mitochondria
Ependymocyty płaskie
kezdjen tanulni
występują tam, gdzie jest istota biała
Ependymocyty sześcienne i walcowate
kezdjen tanulni
posiadają kosmki na powerzchni zwróconej do światła komór
Tanocyty
kezdjen tanulni
komórki ependymalne wyścielające zachyłek lejkowy komory III; długie wypustki do naczyń włosowatych w okolicy podwzgórza; transport neurohormonów z płynu m-r komory III do układu wrotnego przysadki
FUnkcja komórek gleju nabłonkowego
kezdjen tanulni
transport substancji z płynu m-r do mózgu, transport metabolitów z mózgu do płynu m-r; budowa bariery płyn m-r - mózg
Glej właściwy - podział
kezdjen tanulni
Astrocyty, oligodendrocyty
Astrocyty - budowa, funkcja
kezdjen tanulni
liczne wypustki cytoplazmatyczne, odchodzące promieniście od ciała komórki; tworzą ograniczenia struktur błoniastych na styku ukłądu nerwowego z przestrzeniami płynowymi i naczyniami krwionośnymi
Astrocyty protoplazmatyczne (krótkowypustkowe) - budowa, występowanie
kezdjen tanulni
Małe, o nieregularnie pofałdowanych zarysach, liczne, krótkie, rozgałęziające się wypustki; substancja szara OUN
Astrocyty włókniste (długowypustkowe) - budowa, występowanie
kezdjen tanulni
największe komórki gleju właściwego, liczne, długie wypustki, kuliste jądro z małą ilością chromatyny; Substancja biała OUN
Pituicyty
kezdjen tanulni
Odmiana astrocytów włóknistych, zlokalizowane w części nerwowej przysadki nerwowej, między włóknami neurosekrecyjnymi i ich zakończeniami wokół naczyń krwionośnych
Oligodendrocyty (glej skąpowypustkowy) - cechy budowy, występowanie
kezdjen tanulni
Mała ilość drobnych, odchodzących promieniście wypustek, małe jądro bogate w chromatyne otoczone wąskim pasem cytoplazmy; substancja biała i szara OUN, blisko osłonek mielinowych włókien osiowych (mielinizacja)

Kommentár közzétételéhez be kell jelentkeznie.