LITOSFERA

 0    148 adatlap    whit3nxx
letöltés mp3 Nyomtatás játszik ellenőrizze magát
 
kérdés język polski válasz język polski
STOPIEŃ GEOTERMICZNY
kezdjen tanulni
1stopień/33m, w jądrze wewnętrznym jest ok. 5000-6000stopni
GRADIENT GEOTERMICZNY
kezdjen tanulni
3.1 stopnia /100m
SKORUPA ZIEMSKA
kezdjen tanulni
Dzieli się na: strefę granitową i strefę bazaltową
Strefa bazaltowa (sima) (krzem i magnez) - na dnie oceanów i na lądzie pod sial
Strefa granitowa (sial) (Krzem i glin) - tylko w obrębie lądów
PŁASZCZ GÓRNY (ZEWNĘTRZNY)
kezdjen tanulni
Crofesima - chrom, żelazo, krzem, magnez
W górnej częsci - ASTENOSFERA- duża plastyczność, miejsce powstawania wszystkich procesów tektonicznych
Budowa wnętrza ziemi (kolejność od powierzchni)
kezdjen tanulni
Skorupa ziemska, płaszcz górny (zewnętrzny), płaszcz dolny (wewnętrzny), jądro zewnętrzne, jądro wewnętrzne
PŁASZCZ DOLNY ZEWNĘTRZNY
kezdjen tanulni
PŁASZCZ DOLNY ZEWNĘTRZNY nifesima - nikiel, żeloazo, krzem, magnez
JĄDRO ZEWNĘTRZNE
kezdjen tanulni
nife - nikiel, żelazo - prawdopodobnie w stanie ciekłym
JĄDRO WEWNĘTRZNE
kezdjen tanulni
nife - nikiel, żelazo
skorupa ziemska - kontynentalna
kezdjen tanulni
grubość ś 30-40km, pod młodymi górami do 80km
Strefa granitowa SIAL (skały magmowe kwaśne), strefa bazaltowa SIIMA (skały magmowe zasadowe)
LITOSFERA
kezdjen tanulni
Górna wastwa Ziemi obejmująca skorupę ziemską i górną część płaszcza zewnętrznego. Głębokość do ok. 100km
Geologia historyczna
kezdjen tanulni
Zajmuje się odtwarzaniem dziejów Ziemi
Stratygrafia
kezdjen tanulni
Dział geologii obejmujący ustalenie kolejności ułożenia warstw skalnych oraz określanie ich wieku.
Metoda radiometryczna (izotopowa)
kezdjen tanulni
Ustalenie wieku skały polega na obliczeniu stosunku uranu do ołowu. Do badania stosuje się izotop węgla c14, którego czas połowicznego rozpadu wynosi 5570lat
Metoda bezwzględna
Dzięki określeniu wieku szczątków organicznych można pośrednio ustalić wiek skały, w której te szczątki się zachowały.
Metoda dendrochronologiczna
kezdjen tanulni
Badanie słojów przyrostu rocznego w pniach drzew.
Metoda bezwzględna
Metoda pyłkowa
kezdjen tanulni
Badanie pyłków roślinnych zawartych w torfie lub osadach na dnie jeziora
Metoda bezwzględna
Określenie warunków wegetacji i zmian szaty w przeszłości
Metoda stratygraficzna
kezdjen tanulni
Na obszarach o budowie płytowej - im głębiej położona tym starsza skała
Metoda względna
Metoda paleontologiczna
kezdjen tanulni
Ustalenie wieku za pomocą skamieniałości przewodnich
Metoda względna
Metoda tektoniczna
kezdjen tanulni
Analiza niezgodności ułożenia warstw - ustalenie czasów ruchów górotwórczych
metoda względna
Ery ziemi
kezdjen tanulni
1. kenozoik 2. mezozoik 3. paleozoik 4. ery proterozoiczne 5. ery archaiczne
Kenozoik - podział na okresy
kezdjen tanulni
Czwartorzęd, neogen, paleogen
Mezozoik - podział na okresy
kezdjen tanulni
kreda, jura, trias
Paleozoik - podział na okresy
kezdjen tanulni
perm, karbon, dewon, sylur, ordowik, kambr
Holocen (kenozoik - czwartorzęd)
kezdjen tanulni
Epoka trwająca do dziś - powstanie Bałtyku + silna ingerencja człowieka
Plejstocen (Kenozoik - czwartorzęd)
kezdjen tanulni
Zlodowacenie na półkuli północnej (zatoka Hudsona, Gór Skandynawskich) + pojawienie się człowieka - wschodnia Afryka
Neogen, Paleogen (kenozoik)
kezdjen tanulni
Koniec kredy do miocenu - orogeneza alpejska (największe natężenie ruchów górotwórczych - oligocen/miocen)
Kreda (mezozoik)
kezdjen tanulni
Wyginięcie większości gatunków w tym gadów
Jura (mezozoik)
kezdjen tanulni
Podział Gondway (oddziela się Ameryka Południowa z Afryką, Dekan z Cejlonem, Australia, Antarktyda)
Pierwsze ptaki - archeopteryks
trias (mezozoik)
kezdjen tanulni
Pojawienie się dinozaurów
karbon/perm (paleozoik)
kezdjen tanulni
Rozwój paproci, skrzypów, widłaków
Transgresja morza
kezdjen tanulni
Wkroczenie morza w ląd (np. w ordowiku, jurze, kredzie)
Regresja morza
kezdjen tanulni
Wycofywanie się mórz z obszarów lądowych (np. w permie, triasie, pliocenie)
Fałd
kezdjen tanulni
Układ warstw skalnych, w wyniku deformacji ulega powyginaniu, ale bez przerwania ich ciągłości
Uskok
kezdjen tanulni
Powstaje w wyniku pęknięcia skorupy ziemskiej i przemieszczania sie skał względem siebie wzdłuż pęknięcia
Płaszczowina
kezdjen tanulni
Fałd obalony i przesunięty - zostaje oderwany od podłoża i przesunięty nawet kilkaset kilometrów dalej
Minerały
kezdjen tanulni
pierwiastki lub związki chemiczne występujące w przyrodzie. W większości o strukturze kryształu.
Mogą powstać wskutek krzepnięcia magmy, wytrącić z roztworów krążących w skałach, wody mineralnej, procesu wietrzenia, lub przeobrażeń pod wpływem wysokiej temperatury.
Skała
kezdjen tanulni
Naturalne skupisko materiałów
skały GŁĘBINOWE = jawnokrystaliczne
kezdjen tanulni
Pod powierzchnią ziemi, gdzie magma powoli zastyga, duże kryształy
skały magmowe
granit, dioryt, gabro, sjenit
skały WYLEWNE = skrytokrystaliczne
kezdjen tanulni
Magma wydostaje się na powierzchnie Ziemi, a jej stygnięcie następuje szybko
skały magmowe
bazalt, andezyt, riolit, profir
Skały osadowe - okruchowe
kezdjen tanulni
Powstają przez osadzenie się w innym miejscu drobin skalnych, postać luźna lub zwięzła
skały osadowe
less, ił, muł, piasek
skały osadowe - pochodzenia organicznego
kezdjen tanulni
Z szczątków organizmów żywych.
Wapień, kreda, węgiel, torf
Skały osadowe - chemiczne
kezdjen tanulni
Przemiana chemiczna
Sól kamienna, sowa, gips, siarka
Skał przeobrażone = metamorficzne
kezdjen tanulni
Kontakt skały z gorącą magmą lub lawą.
Gnejs (z granitu), marmur (z wapienia), diament (z węgla), kwarcyt (z piaskowca)
SEDYMENTACJA
kezdjen tanulni
Osadzanie się na lądzie lub w morzu okruchów skalnych pochodzących z wietrzenia skał. Również osadzanie się związków chemicznych na dnach oceanów wytrąconych z szczątków organizmów żywych.
DIAGENEZA
kezdjen tanulni
Przekształcanie się pod wpływem nacisku lub cementowania luźnych skał w zwięzłe.
RYFT
kezdjen tanulni
Miejsce pęknięcia litosfery. Wąski, długi i bardzo głeboki do 300km rów tektoniczny.
Strefa subdukcji
kezdjen tanulni
Podsuwanie płyty oceanicznej pod kontynentalną lub oceanicznej pod inną oceaniczną.
Procesy geologiczne - WEWNĘTRZNE (endogeniczne)
kezdjen tanulni
Zachodzą wskutek działania sił wewnętrznych.
Plutonizm, wulkanizm, trzęsienia ziemi, ruchy górotwórcze
Procesy geologiczne - ZEWNĘTRZNE (egzogeniczne)
kezdjen tanulni
Zachodzą wskutek działania sił zewnętrznych - wiatru, temperatury, morze, rzek lodowców i lądolodów.
PLUTONIZM
kezdjen tanulni
Ogół zjawisk związanych z działaniem magmy w obrębie skorupy ziemskiej.
Z tworzeniem się ognisk magmowych, wdzieraniem się magmy w inne skały bez przedostania się na powierzchnię ziemi.
INTRUZJE MAGMOWE
kezdjen tanulni
Obszary wtargnięcia magmy pomiędzy inne skały.
Jaka to intruzja magmowa?
kezdjen tanulni
batolit
Jaka to intruzja magmowa?
kezdjen tanulni
lakkolit
Jaka to intruzja magmowa?
kezdjen tanulni
lopolit
Jaka to intruzja magmowa?
kezdjen tanulni
sille = żyła pokładowa
Jaka to intruzja magmowa?
kezdjen tanulni
Dajka
Wulkanizm
kezdjen tanulni
ogół zjawisk geologicznych związanych z wydobywaniem lawy oraz towarzyszących jej substancji na powierzchnię Ziemi.
Lawa
kezdjen tanulni
Wydostająca się na powierzchnię magma.
Wulkan
kezdjen tanulni
Lawa gromadzi się wokół miejsca z którego wypływa i tworzy stożek.
Lawa (skład)
kezdjen tanulni
temp ok 1000, tlenki krzemu, gliny, krzemianów, glinkokrzemianów i gazów.
Kwaśna i zasadowa
Wulkan typu wezuwiańskiego
kezdjen tanulni
lawa kwaśna=bogata w krzemionkę - gęsta, lepka, płynie powoli, tworzy jasne skały
np. Wezuwiusz, Krakatau, Kluczewska Sopka
tzw. wulkan stożkowy Gwałtowne erupcje > rozrywanie stożka >powstaje kaldera (rozległa głęboka wklęsłość)
Wulkan typu hawajskiego
kezdjen tanulni
lawa zasadowa=uboga w krzemionkę - rzadka, płynna, łatwo się rozlewa > niski stożek wulkaniczny
Wulkany hawajskie, Hekla
tzw. wulkan tarczowy, bez gwałtownych erupcji
Objawy wybuchu wulkanu
kezdjen tanulni
najczęściej brak, ale bliskość ogniska magmy może spowodować: wysychanie źródeł w okolicy, topnienie śniegu na wulkanie, ożywienie gejzerów
Gazy wydobywające się przy wybuchu wulkanu
kezdjen tanulni
para wodna, dwutlenek węgla w znacznych ilościach, chlor, wodór, azot, metan, siarkowodór, amoniak
Utwory piroklastyczne
kezdjen tanulni
Fragmenty lawy rozrzucane w powietrzu, różnej wielkości odłamki skalne wyrwane z krateru
Bomby wulkaniczne
kezdjen tanulni
Bryły lawy wyrzucone i zastygłe w powietrzu
Lapille
kezdjen tanulni
Fragmenty lawy wielkości orzecha.
Pumeks
kezdjen tanulni
Wyrzucone w powietrze fragmenty gorącej lawy bogatej w gazy.
Wulkany lawowe (efuzywne)
kezdjen tanulni
Wyrzucają głównie lawę (gwałtowność zależy od rodzaju lawy)
np. Wulkany hawajskie
Wulkany eksplozywne
kezdjen tanulni
Wyrzucają tylko utwory piroklastyczne i gazy; gwałtownie wybuchają
Aquan w Gwatemalii
Stratowulkany
kezdjen tanulni
Wyrzucają na przemian lawę i materiał piroklastyczny
np. Etna, Wezuwiusz, Krakatau
Skutki wybuchów wulkanów
kezdjen tanulni
potoki lawy, duszące gazy, zapylenie atmosfery, potoki błotne, rozwój rolnictwa
Rozmieszczenie wulkanów na ziemi
kezdjen tanulni
W strefach subdukcji - ognisty pierścień pacyfiku -> 60% czynnych wulkanów na ziemi
W strefach ryftowych - na grzbietach śródoceanicznych
Ważniejsze czynne wulkany
kezdjen tanulni
Gualtiri - Chile, Cotopaxi - Ekwador, Orizaba- Meksyk
Kaldera
kezdjen tanulni
Zagłębienie powstające w wyniku: rozerwania stożka wulkanicznego przy gwałtownej erupcji lub zapadnięcia się obszaru nad opróżnionym ogniskiem
Nek wulkaniczny
kezdjen tanulni
Wzniesienie o bardzo stromych stokach zbudowane z lawy zakrzepłej w kominie wulkanicznym
Trzęsienia ziemi
kezdjen tanulni
Drgania skorupy ziemskiej, których przyczyną jest rozchodzenie się fal sejsmicznych.
Powody trzęsień ziemi
kezdjen tanulni
Przemieszczanie się mas skalnych w obrębie skorupy ziemskiej: na granicach płyt, w rejonie młodych gór, w uskokach
Trzęsienia zapadliskowe
kezdjen tanulni
Przemieszczanie się małych mas skalnych związane z zapadaniem się stropów jaskiń lub wyrobisk górniczych.
Trzęsienia tektoniczne
kezdjen tanulni
najsilniejsze, najczęstsze 90% trzęsień
Trzęsienia wulkaniczne
kezdjen tanulni
Towarzyszą erupcjom wulkanicznym
H- HIPOCENTRUM
kezdjen tanulni
Ognisko trzęsienia ziemi, miejsce tworzenia się fal sejsmicznych
E - EPICENTRUM
kezdjen tanulni
Na powierzchni ziemi, pionowo nad hipocentrum, gdzie trzęsienie dociera najszybciej i jest najsielniejsze
Skala Mercallego
kezdjen tanulni
12-stopniowa skala zamknięta. Intensywność wstrząsu określa się na podstawie zniszczeń, wywołanych przez drgania.
1 stopień - wyczuwalne tylko przez sejsmografy, 10 - stopień - wali się większość budynków
OBSZARY SEJSMICZNE
kezdjen tanulni
Duża częstotliwość silnych trzęsień
grzbiety śródoceaniczne (strefy ryftowe), obszary młodych gór (alpidy)
wokół oceanu spokojnego - 40% - strefy subdukcji
OBSZARY PANSEJSMICZNE
kezdjen tanulni
Sporadyczne trzęsienia ziemi
strefa wielkich rowów wschodnioafrykańskich, bajkał, rów morza martwego
Granice płyt litosfery - północna Europa, Masyw Centralny
OBSZARY ASEJSMICZNE
kezdjen tanulni
Pozbawione trzęsień ziemi
Stare platformy prekambryjskie, dna oceaniczne, antarktyda
RUCHY IZOSTATYCZNE
kezdjen tanulni
Powolne, długotrwałe, pionowe ruchy skorupy ziemskiej. Powód: zaburzenie równowagi izostatycznej między litosferą i astenosferą.
RUCHY EPEJROGENICZNE = lądotwórcze
kezdjen tanulni
Bardzo powolne, obniżające lub wynoszące ruchy skorupy ziemskiej.
Spowodowane naciskiem magmy poruszającej się we wnętrzu Ziemi na litosferę.
Regresja morska
kezdjen tanulni
Powolne podnoszenie się skorupy ziemskiej powoduje wycofywanie się morza, odsłanianie nowego lądu.
Ruchy górotwórcze (fałdowanie, orogeneza)
kezdjen tanulni
Proces prowadzący do powstawania gór fałdowych.
poprzez: subdukcję, kolizję dwóch płyt kontynentalnych
Orogenezy najstarsze
kezdjen tanulni
Półwysep Kolski, Labrador, Północna część Walii, Anglia, Góry Stanowe
Orogeneza kaledońska
kezdjen tanulni
Góry świętokrzyskie, część Sudetów, Góry Skandynawskie, część Appalachów
Orogeneza Hercyńska
kezdjen tanulni
odmłodzenie gór Świętokrzyskich, Sudety, Harz, Masyw Czeski
Orogeneza Alpejska
kezdjen tanulni
Karpaty, Alpy, Pireneje, Andy
Góry Zrębowe
kezdjen tanulni
Pionowy ruch przemieszczania się mas skalnych wzdłuż uskoków
np. Sudety, Ural, Harz
Powstają zręby i rowy tektoniczne.
Góry wulkaniczne
kezdjen tanulni
Tworzą się w wyniku obfitych erupcji wulkanicznych. NIE tworzą pasm górskich.
Występują na granicach płyt litosfery i nad plamami gorąca.
Kilimandżaro, góry islandii, Hawajów, Kamczatki
WIETRZENIE TERMICZNE (insolacyjne)
kezdjen tanulni
Spowodowane dużymi dobowymi amplitudami temperatur.
W dzień skała silnie się nagrzewa, w nocy wyziębia się > rozszerza się i kurczy > pękanie
WIETRZENIE MROZOWE (zamróz)
kezdjen tanulni
Zamarzanie wody w szczelinach skał
WIETRZENIE SOLNE
kezdjen tanulni
Sól krystalizująca się w szczelinach skalnych zwiększa swoją objętość i prowadzi do rozpadu.
WIETRZENIE ILASTE
kezdjen tanulni
Pod wpływem wody. Pęcznienie i kurczenie skał ilastych.
ZJAWISKA KRASOWE
kezdjen tanulni
Powolne rozpuszczenie skał węglowych lub gipsowych przez wody podziemne i powierzchniowe.
PROCESY EOLICZNE
kezdjen tanulni
rzeźbotwórcza działalność wiatru: pustynie, plaże, góry.
SUSPENSJA
kezdjen tanulni
Transport materiału skalnego: porywanie materiału i unoszenie w powietrzu.
TOCZENIE
kezdjen tanulni
Przesuwanie wiatrem po podłożu drobnych ziaren.
SALTACJA
kezdjen tanulni
Skakanie dużych ziaren.
DEFLACJA
kezdjen tanulni
Wywiewanie drobnego materiału.
NIECKI DEFLACYJNE
kezdjen tanulni
NIECKI DEFLACYJNE
KORAZJA
kezdjen tanulni
Mechaniczne niszczenie skał - ziarenka piasku niesione przez wiatr uderzają w skałę.
RIPPLEMARKI (zmarszczki eoliczne)
kezdjen tanulni
Szerek małych grzbiecików na piasku.
ERG
kezdjen tanulni
Pustynia piaszczysta. Różnorodne wydmy
SERIR
kezdjen tanulni
Pustynia żwirowa.
HAMADA
kezdjen tanulni
Pustynia kamienista, skalista.
TAKYR
kezdjen tanulni
Pustynia ilasta. Pokryta twardym spękanym iłem,
Wybrzeże fiordowe
kezdjen tanulni
Powstałe przez zalanie dolin polodowcowych, długie, wąskie i głębokie zatoki morskie
Norwegia, Szkocja, Islandia, Grenlandia, Patagonia, Nowa Zelandia
Wybrzeże szkierowe (szerowe)
kezdjen tanulni
Ogromna ilość skalistych wysepek(szkierów), zalane mutony(barańce) wystające ponad powierzchnie wody
Morze Bałtyckie, Skandynawia
Wybrzeże dalmatyńskie
kezdjen tanulni
zalanie obniżeń między pasmami górskimi(równoległymi do brzegu), długie, wąskie wyspy, półwyspy równoległe do brzegu
Dalmacja, Kalifornia
Wybrzeże riasowe
kezdjen tanulni
wysokie, strome, urozmaicona linia brzegowa, powstało w miejscu gdzie morze graniczy z zalanym obszarem górskim, półwyspy, zatoki
Irlandia, Grecja, Hiszpania
Wybrzeże limanowe=jarowe
kezdjen tanulni
Tworzy się w wyniku zalania ujściowego odcinka jarów
Morze Czarne, Zatoka Gwinejska
Wybrzeże klifowe
kezdjen tanulni
wysokie, strome, utworzone w wyniku abrazji (niszczenie brzegu)
Wyspa Wolin, Gdynia Orłowo, południowa Anglia
Wybrzeże mierzejowe
kezdjen tanulni
z płaskimi, piaszczystymi mierzejami odcinającymi dawne zatoki, z jeziorami przybrzeżnymi
Półwysep Helski, Mierzeja Wiślana, okolice Łebsko, Jamno, Gradno
Wybrzeże lagunowe
kezdjen tanulni
podobne do mierzejowego, na obszarach o dużym wahaniu pływów
Zatoka meksykańska, wenecja, floryda
Wybrzeże deltowe
kezdjen tanulni
wybrzeże niskie, w dolinie rzek tworzących deltę
Delta Wisły, Dunaju, Nilu, Missisipi, Gangesu
Wybrzeże mangrowe = mamorzynowe
kezdjen tanulni
płaskie, porośniete lasami namorzynowymi (wodolubnymi, w strefie pływów)
Kuba, Sumatra, Nowa Gwinea, Zatoka Bengalska
Nizina
kezdjen tanulni
Obszar położony do 300m.n.p. m, płaska, falista, pagórkowata
Depresja
kezdjen tanulni
Część niziny, leżąca poniżej poziomu morza
Kryptodepresja
kezdjen tanulni
Zagłębienie terenu wypełnione przez wodę jeziora, którego dno leży poniżej poziomu morza
Wyżyna
kezdjen tanulni
Powyżej 300m.n.p. m, często obok kotliny
Szelf
kezdjen tanulni
Płytkie dno morskie, do głębokości ok. 200m, znajdujące się w pobliżu kontynentów
Stok Kontynentalny
kezdjen tanulni
przedłużenie szelfu, z większym spadkiem
Morena czołowa (formy polodowcowe)
kezdjen tanulni
wysokie pagórki, o dość stromych stokach
Morena denna (formy polodowcowe)
kezdjen tanulni
prawie płaski teren, lekko falisty, liczne zagłębienia po wytopieniu się brył martwego lodu (ten, który oddzielił się od lądolodu)
Morena boczna (formy polodowcowe)
kezdjen tanulni
Wąskie wały ciągnące się wzdłuż brzegów lądolodu lub lodowca
Kemy (formy polodowcowe)
kezdjen tanulni
Skoncentrowane w jednym miejscu pagórki zbudowane z piasków i żwirów, płaska powierzchnia szczytowa
Ozy (formy polodowcowe)
kezdjen tanulni
długie, wąskie wały zbudowane z piasków i żwirów powstałe w szczelinach lądolodu
Drumliny (formy polodowcowe)
kezdjen tanulni
W dużych skupiskach, podłużne wzgórza o opływowych kształtach
Sandry (formy polodowcowe)
kezdjen tanulni
rozległe, płaskie stożki napływowe
Oczka wytopiskowe (formy polodowcowe)
kezdjen tanulni
małe jeziorka powstałe w zagłębieniach po wytopieniu się brył martwego lodu (odpadniętego)
Jeziora morenowe (formy polodowcowe)
kezdjen tanulni
Powstałe na skutek zatarasowania odpływu wód przez osady morenowe
Pradoliny (formy polodowcowe)
kezdjen tanulni
Wielkie doliny rzeczne utworzone przez wody wypływające spod lądolodu, równoległe do czoła lądolodu
Rynny polodowcowe (formy polodowcowe)
kezdjen tanulni
Podłużne zagłębienia utworzone w morenie denneju
Mutony (barańce) (formy polodowcowe)
kezdjen tanulni
pagórki skalne wygładzone przez nasuwający się lądolód/lodowiec
Doliny U-kształtne (formy polodowcowe)
kezdjen tanulni
Doliny rzeczne poszerzone i wyrównane przez spływający lodowiec
Co to za skamieniałość przewodnia?
kezdjen tanulni
AMONIT
Co to za skamieniałość przewodnia?
kezdjen tanulni
BELEMNIT
Co to za skamieniałość przewodnia?
kezdjen tanulni
liliowiec
Co to za skamieniałość przewodnia?
kezdjen tanulni
ramienionóg
Co to za skamieniałość przewodnia?
kezdjen tanulni
TRYBOLIT
Co to za skała?
kezdjen tanulni
gnejs

Kommentár közzétételéhez be kell jelentkeznie.