elektrochemia pollub

 0    360 adatlap    blazejdabrowski0
letöltés mp3 Nyomtatás játszik ellenőrizze magát
 
kérdés válasz
Najczęściej występujący w przyrodzie izotop uranu ma liczbę masową 235.
kezdjen tanulni
NIE
Najczęściej występujący w przyrodzie izotop uranu ma liczbę masową 238.
kezdjen tanulni
TAK
Wzbogacanie uranu polega na zwiększaniu stosunku izotopu 235 do 238.
kezdjen tanulni
TAK
Wzbogacanie uranu polega na zwiększaniu stosunku izotopu 238 do 235.
kezdjen tanulni
NIE
W wyniku przemiany alfa liczba masowa zmniejsza się o 2.
kezdjen tanulni
NIE
W wyniku przemiany alfa liczba masowa zmniejsza się o 4.
kezdjen tanulni
TAK
W wyniku przemiany alfa liczba atomowa zmniejsza się o 2.
kezdjen tanulni
TAK
W wyniku przemiany alfa liczba atomowa zmniejsza się o 4.
kezdjen tanulni
NIE
W wyniku przemiany beta- liczba masowa nie zmienia się.
kezdjen tanulni
TAK
W wyniku przemiany beta- liczba masowa zwiększa się o 1.
kezdjen tanulni
NIE
W wyniku przemiany beta- zwiększa się o 1
kezdjen tanulni
TAK
W wyniku przemiany beta- liczba atomowa nie zmienia się
kezdjen tanulni
NIE
Stała rozpadu na ogół rośnie ze wzrostem temperatury.
kezdjen tanulni
NIE
Stała rozpadu nie zależy od temperatury.
kezdjen tanulni
TAK
Aktywność promieniotwórcza jest wprost proporcjonalna do okresu półrozpadu.
kezdjen tanulni
NIE
Aktywność promieniotwórcza jest odwrotnie proporcjonalna do okresu półrozpadu.
kezdjen tanulni
TAK
Zawartość produktów rozpadu w rudzie uranu jest wprost proporcjonalna do okresu półrozpadu.
kezdjen tanulni
TAK
Zawartość produktów rozpadu w rudzie uranu jest odwrotnie proporcjonalna do okresu półrozpadu.
kezdjen tanulni
NIE
Aktywność promieniotwórcza rud uranu (w przeliczeniu na gram U) jest wyższa niż czystego uranu.
kezdjen tanulni
TAK
Aktywność promieniotwórcza rud uranu (w przeliczeniu na gram U) jest niższa niż czystego uranu.
kezdjen tanulni
NIE
Końcowym produktem rozpadu naturalnego uranu jest ołów.
kezdjen tanulni
TAK
Końcowym produktem rozpadu naturalnego uranu jest rtęć i bizmut.
kezdjen tanulni
NIE
Większość pierwiastków ma po kilka izotopów trwałych.
kezdjen tanulni
TAK
Większość pierwiastków ma po jednym izotopie trwałym.
kezdjen tanulni
NIE
Tylko nuklidy o liczbie atomowej >40 mogą być promieniotwórcze.
kezdjen tanulni
NIE
Większość naturalnych nuklidów promieniotwórczych to produkty rozpadu U i Th.
kezdjen tanulni
TAK
Wszystkie nuklidy o liczbie atomowej >83 są promieniotwórcze.
kezdjen tanulni
TAK
Nuklidy mające 2, 8, 20, 50 lub 82 protonów są wyjątkowo trwałe.
kezdjen tanulni
TAK
Nuklidy mające 4,9,16,25 lub 36 neutronów są wyjątkowo trwałe.
kezdjen tanulni
NIE
Izotopy różnią się liczbą atomową.
kezdjen tanulni
NIE
Główna liczba kwantowa przyjmuje wartości 1, 2, 3.......
kezdjen tanulni
TAK
Główna liczba kwantowa przyjmuje wartości 0, 1, 2, 3........
kezdjen tanulni
NIE
Poboczna liczba kwantowa może być równa głównej liczbie kwantowej.
kezdjen tanulni
NIE
Poboczna liczba kwantowa nie może być równa głównej liczbie kwantowej.
kezdjen tanulni
TAK
Poboczna liczba kwantowa może przyjmować wartości ujemne.
kezdjen tanulni
NIE
Poboczna liczba kwantowa nie może przyjmować wartości ujemnych.
kezdjen tanulni
TAK
Magnetyczna liczba kwantowa nie może przyjmować wartości ujemnych.
kezdjen tanulni
NIE
Magnetyczna liczba kwantowa może przyjmować wartości ujemne.
kezdjen tanulni
TAK
Zakaz Pauliego dotyczy tylko atomu wodoru.
kezdjen tanulni
NIE
Zakaz Pauliego dotyczy układów wieloelektronowych.
kezdjen tanulni
TAK
Na kolejnych powłokach może się znajdować maksymalnie 2, 8, 18, 32 elektronów.
kezdjen tanulni
TAK
Na kolejnych powłokach może się znajdować maksymalnie 2, 8, 16, 32 elektronów.
kezdjen tanulni
NIE
Podpowłoki zapełniają się w kolejności ...3d 4s...
kezdjen tanulni
NIE
Podpowłoki zapełniają się w kolejności ...4s 3d...
kezdjen tanulni
TAK
Pierwiastki bloku s należą do 1 i 2 grupy.
kezdjen tanulni
TAK
Pierwiastki bloku s należą do 1 i 18 grupy.
kezdjen tanulni
NIE
Pierwiastki bloku p należą do grup 3-8.
kezdjen tanulni
NIE
Pierwiastki bloku p należą do grup 13-18
kezdjen tanulni
TAK
Pierwiastki bloku d należą do grup 3-12.
=
kezdjen tanulni
TAK
Pierwiastki bloku d są umieszczone poza układem okresowym (lantanowce i aktynowce).
kezdjen tanulni
NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns² to typowe metale.
kezdjen tanulni
TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns² to typowe niemetale.
kezdjen tanulni
NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns²p6 to typowe niemetale.
kezdjen tanulni
TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns²p6 to typowe metale.
kezdjen tanulni
NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 są aktywne chemicznie.
kezdjen tanulni
TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 są bierne chemicznie.
kezdjen tanulni
NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 mają w stanie podstawowym 1 niesparowany elektron.
kezdjen tanulni
TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 mają w stanie podstawowym 5 niesparowanych elektronów.
kezdjen tanulni
NIE
Pierwiastki należące do jednej grupy mają zbliżone właściwości chemiczne.
kezdjen tanulni
TAK
Pierwiastki należące do jednego okresu mają zbliżone właściwości chemiczne.
kezdjen tanulni
NIE
Wiązanie jonowe polega na utworzeniu wspólnej pary elektronów.
kezdjen tanulni
NIE
Wiązanie atomowe polega na utworzeniu wspólnej pary elektronów.
kezdjen tanulni
TAK
Wiązanie atomowe może się tworzyć między atomami tego samego pierwiastka.
kezdjen tanulni
TAK
Wiązanie koordynacyjne może się tworzyć między atomami tego samego pierwiastka.
kezdjen tanulni
NIE
Wiązanie metaliczne powstaje między atomami nieznacznie różniącymi się elektroujemnością.
kezdjen tanulni
TAK
Wiązanie metaliczne powstaje między atomami znacznie różniącymi się elektroujemnością.
kezdjen tanulni
NIE
Wiązanie koordynacyjne jest szczególnym przypadkiem wiązania jonowego.
kezdjen tanulni
NIE
Wiązanie wodorowe jest szczególnym przypadkiem wiązania koordynacyjnego.
kezdjen tanulni
TAK
Wiązanie podwójne jest krótsze od pojedynczego.
kezdjen tanulni
TAK
Wiązanie podwójne jest dłuższe od pojedynczego.
kezdjen tanulni
NIE
Wiązanie potrójne jest silniejsze od podwójnego.
kezdjen tanulni
TAK
Wiązanie podwójne jest silniejsze od potrójnego.
kezdjen tanulni
NIE
Kryształy jonowe przewodzą prąd w stanie stałym.
kezdjen tanulni
NIE
Kryształy jonowe są w temp. pokojowej izolatorami prądu.
kezdjen tanulni
TAK
W cząsteczce etanu występuje hybrydyzacja sp³.
kezdjen tanulni
TAK
W cząsteczce etanu występuje hybrydyzacja sp².
kezdjen tanulni
NIE
W cząsteczce etenu występuje hybrydyzacja sp².
kezdjen tanulni
TAK
W cząsteczce etenu występuje hybrydyzacja sp³.
kezdjen tanulni
NIE
W cząsteczce etynu występuje hybrydyzacja sp³.
kezdjen tanulni
NIE
W cząsteczce etynu występuje hybrydyzacja sp.
kezdjen tanulni
TAK
W cząsteczce wody kąt H-O-H = 90º.
kezdjen tanulni
NIE
W cząsteczce wody kąt H-O-H >100º
kezdjen tanulni
TAK
Cząsteczka metanu jest płaska (atomy H tworzą kwadrat).
kezdjen tanulni
NIE
Cząsteczka metanu ma kształt czworościanu foremnego.
kezdjen tanulni
TAK
Łańcuchy węglowodorów nasyconych mają kształt linii łamanej.
kezdjen tanulni
TAK
Kryształy gazów szlachetnych tworzą się dzięki wiązaniu atomowemu.
kezdjen tanulni
NIE
W krysztale diamentu i grafitu występuje wiązanie atomowe.
kezdjen tanulni
TAK
Wiązanie metaliczne występuje tylko w czystych pierwiastkach.
kezdjen tanulni
NIE
Siły Van der Waalsa są słabsze niż wiązanie jonowe.
kezdjen tanulni
TAK
Kryształy jonowe mają wysokie temp. wrzenia.
kezdjen tanulni
TAK
W NH4Cl występuje wiązanie koordynacyjne
kezdjen tanulni
TAK
W NH3 występuje wiązanie jonowe.
kezdjen tanulni
NIE
W AlCl3 występuje wiązanie jonowe.
kezdjen tanulni
NIE
W AlCl3 występuje wiązanie atomowe spolaryzowane.
kezdjen tanulni
TAK
W SnCl4 występuje wiązanie koordynacyjne
kezdjen tanulni
NIE
W SnCl4 występuje wiązanie atomowe spolaryzowane.
kezdjen tanulni
TAK
W MgCl2 występuje wiązanie jonowe.
kezdjen tanulni
TAK
W MgCl2 występuje wiązanie atomowe spolaryzowane.
kezdjen tanulni
NIE
W CH4 występuje wiązanie atomowe.
kezdjen tanulni
TAK
W CH4 występuje wiązanie jonowe.
kezdjen tanulni
NIE
W SO2 występuje wiązanie jonowe.
kezdjen tanulni
NIE
W SO2 występuje wiązanie atomowe.
kezdjen tanulni
TAK
W Al2O3 występuje wiązanie atomowe.
kezdjen tanulni
NIE
W Al2O3 występuje wiązanie jonowe.
kezdjen tanulni
TAK
C+O2= CO2 to reakcja egzotermiczna.
kezdjen tanulni
TAK
C+O2= CO2 to reakcja endotermiczna
kezdjen tanulni
NIE
CaO+ CO2= CaCO3 to reakcja endotermiczna
kezdjen tanulni
NIE
CaO+ CO2= CaCO3 to reakcja egzotermiczna.
kezdjen tanulni
TAK
n >C=C< = (-C -C-) n to reakcja polikondensacji.
kezdjen tanulni
NIE
n >C=C< = (-C-C-) n to reakcja polimeryzacji
kezdjen tanulni
TAK
Zn+H2SO4 = ZnSO4 +H2 to reakcja syntezy.
kezdjen tanulni
NIE
Zn+H2SO4 = ZnSO4 +H2 to reakcja utleniania i redukcji.
kezdjen tanulni
TAK
BaCl2 +H2SO4 = BaSO4+ 2HCl to reakcja utleniania i redukcji.
kezdjen tanulni
NIE
BaCl2 +H2SO4 = BaSO4+ 2HCl to reakcja podwójnej wymiany.
kezdjen tanulni
TAK
H2O = H2+ ½ O2 to reakcja endotermiczna.
kezdjen tanulni
TAK
H2O = H2+ ½ O2 to reakcja utleniania i redukcji.
kezdjen tanulni
TAK
H2O = H2+ ½ O2 to reakcja egzotermiczna.
kezdjen tanulni
NIE
H2O= H++OH to reakcja egzotermiczna
kezdjen tanulni
NIE
H2O= H++OH to reakcja zobojętniania.
kezdjen tanulni
NIE
NH3+HCl= NH4Cl to reakcja zobojętniania.
kezdjen tanulni
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od T.
kezdjen tanulni
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od T.
kezdjen tanulni
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od p.
kezdjen tanulni
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od p.
kezdjen tanulni
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od stężeń substratów.
kezdjen tanulni
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od stężeń substratów.
kezdjen tanulni
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od stężeń produktów.
kezdjen tanulni
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od stężeń produktów.
kezdjen tanulni
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od stężenia katalizatora.
kezdjen tanulni
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od stężenia katalizatora.
kezdjen tanulni
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji odwracalnej = 1 (z definicji).
kezdjen tanulni
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji odwracalnej > 0.
kezdjen tanulni
TAK
Aktywność substancji w roztworze rozcieńczonym = 1 (z definicji).
kezdjen tanulni
NIE
Aktywność substancji w roztworze rozcieńczonym jest równa stężeniu molowemu.
kezdjen tanulni
TAK
Aktywność substancji w roztworze nasyconym = 1 (z definicji).
kezdjen tanulni
NIE
Aktywność rozpuszczalnika = 1 (z definicji).
kezdjen tanulni
TAK
Jeżeli stała równowagi >> 1, to reakcja jest szybka.
kezdjen tanulni
NIE
Jeżeli stała równowagi << 1, to reakcja nie zachodzi samorzutnie.
kezdjen tanulni
TAK
Inhibitor to substancja, która zmniejsza wartość stałej równowagi.
kezdjen tanulni
NIE
W wyrażeniu na iloczyn rozpuszczalności aktywność soli = 1 (z definicji).
kezdjen tanulni
TAK
Rozpuszczalność soli w g/dm³ można obliczyć znając tylko masę cząsteczkową soli.
kezdjen tanulni
NIE
Rozpuszczalność BaSO4 w wodzie jest większa niż w roztworze BaCl2.
kezdjen tanulni
TAK
Rozpuszczalność BaSO4 w wodzie jest mniejsza niż w roztworze BaCl2.
kezdjen tanulni
NIE
Aktywność jonów metalu w roztworze 1 molowym jego chlorku jest mniejsza niż jego stężenie molowe.
kezdjen tanulni
TAK
Aktywność jonów metalu w roztworze 1 molowym jego chlorku jest równa 1.
kezdjen tanulni
NIE
Iloczyn jonowy wody wynosi 14.
kezdjen tanulni
NIE
Iloczyn jonowy wody w roztworze kwaśnym jest mniejszy niż 7.
kezdjen tanulni
TAK
Znając tylko stałą równowagi danej reakcji można obliczyć stałą równowagi reakcji odwrotnej.
kezdjen tanulni
TAK
Jeżeli reakcja1 + reakcja2 = reakcja3 to K1+K2= K3 (Ki=stała równowagi reakcji i).
kezdjen tanulni
NIE
Jeżeli reakcja1 + reakcja2 = reakcja3 to K1*K2= K3 (Ki=stała równowagi reakcji i).
kezdjen tanulni
TAK
Stała szybkości reakcji może być liczbą bezwymiarową.
kezdjen tanulni
NIE
Stała szybkości reakcji nie może być liczbą bezwymiarową.
kezdjen tanulni
TAK
Stała szybkości reakcji zawsze jest liczbą bezwymiarową.
kezdjen tanulni
NIE
Stała szybkości reakcji nie musi być liczbą bezwymiarową.
kezdjen tanulni
TAK
Stała szybkości reakcji jest proporcjonalna do T.
kezdjen tanulni
NIE
Logarytm stałej szybkości reakcji jest proporcjonalny do T.
kezdjen tanulni
NIE
Stała szybkości reakcji odwrotnej jest odwrotnością stałej szybkości danej reakcji.
kezdjen tanulni
NIE
Stałej szybkości reakcji odwrotnej nie da się obliczyć znając tylko stałą szybkości danej reakcji
kezdjen tanulni
TAK.
Szybkość reakcji A+B=C jest zawsze równa k[A][B]
kezdjen tanulni
NIE
Szybkość reakcji A+B=C nie musi być równa k[A][B]
kezdjen tanulni
TAK
Szybkość reakcji A+B=C może być równa k[A]
kezdjen tanulni
TAK
Szybkość reakcji A+B=C nie może być równa k[A].
kezdjen tanulni
NIE
Sumaryczna szybkość reakcji A →B→C jest równa sumie szybkości reakcji pierwszej i drugiej.
kezdjen tanulni
NIE
Sumaryczna szybkość reakcji A →B→C jest równa iloczynowi szybkości reakcji pierwszej i drugiej.
kezdjen tanulni
NIE
Szybkość reakcji mierzymy w mol dm 3s 1
kezdjen tanulni
TAK
Reakcja, której szybkość nie zależy od stężenia reagentów jest zerowego rzędu.
kezdjen tanulni
TAK
Jeżeli reakcja A+B→C jest pierwszego rzędu to jej szybkość = k[A][B]
kezdjen tanulni
NIE
Szybkość reakcji pierwszego rzędu może być równa k ([A][B]) 1/2
kezdjen tanulni
TAK
Szybkość reakcji A+B→C nie może być równa k[A]2
kezdjen tanulni
NIE
Reakcje trzeciego rzędu są rzadkie, a reakcje czwartego rzędu lub wyższego nie występują.
kezdjen tanulni
TAK
Katalizator danej reakcji jest inhibitorem reakcji odwrotnej.
kezdjen tanulni
NIE
Katalizator danej reakcji jest często katalizatorem reakcji odwrotnej.
kezdjen tanulni
TAK
Enzymy są przykładem katalizatorów.
kezdjen tanulni
TAK
Zatrucia katalizatora występują głównie w katalizie homogenicznej.
kezdjen tanulni
NIE
Katalizator nie bierze udziału w reakcji.
kezdjen tanulni
NIE
Kataliza heterogeniczna jest zbyt kosztowna, aby ją stosować w praktyce.
kezdjen tanulni
NIE
Kataliza heterogeniczna stosowana jest do produkcji amoniaku na skalę przemysłową.
kezdjen tanulni
TAK
Złoto katalizuje wszystkie reakcje.
kezdjen tanulni
NIE
Katalizator bierze udział w reakcji, ale nie wchodzi w skład produktów.
kezdjen tanulni
TAK
Szybkość reakcji można zwiększyć naświetlając substraty promieniowaniem o ściśle określonej długości fali.
kezdjen tanulni
TAK
Utleniacz oddaje elektrony.
kezdjen tanulni
NIE
Utleniacz przyjmuje elektrony.
kezdjen tanulni
TAK
Utleniacz zwiększa swój stopień utlenienia.
kezdjen tanulni
NIE
Utleniacz zmniejsza swój stopień utlenienia.
kezdjen tanulni
TAK
Reduktor zmniejsza swój stopień utlenienia.
kezdjen tanulni
NIE
Reduktor zwiększa swój stopień utlenienia.
kezdjen tanulni
TAK
Reduktor oddaje elektrony.
kezdjen tanulni
TAK
Reduktor przyjmuje elektrony.
kezdjen tanulni
NIE
Wszystkie pierwiastki w stanie wolnym są reduktorami.
kezdjen tanulni
NIE
Wszystkie pierwiastki w stanie wolnym mają stopień utlenienia zero.
kezdjen tanulni
TAK
Tlen jest zawsze utleniaczem.
kezdjen tanulni
NIE
Woda utleniona może być utleniaczem lub reduktorem.
kezdjen tanulni
TAK
Jeżeli zachodzi reakcja utleniania, to musi równocześnie zachodzić redukcja.
kezdjen tanulni
TAK
Jeżeli zachodzi reakcja utleniania, to nie może równocześnie zachodzić redukcja.
kezdjen tanulni
NIE
Typowe metale są reduktorami.
kezdjen tanulni
TAK
Typowe metale są utleniaczami.
kezdjen tanulni
NIE
Fluor w związkach ma zawsze stopień utlenienia –1.
kezdjen tanulni
TAK
Tlen w związkach ma zawsze stopień utlenienia –2.
kezdjen tanulni
NIE
Wodór w związkach ma zawsze stopień utlenienia +1.
kezdjen tanulni
NIE
Wodór w związkach z niemetalami ma stopień utlenienia +1.
kezdjen tanulni
TAK
Kwasy nieutleniające nie roztwarzają metali.
kezdjen tanulni
NIE
Kwasy nieutleniające nie roztwarzają metali szlachetnych.
kezdjen tanulni
TAK
Kwasy utleniające w reakcjach z metalami wydzielają wodór jako jedyny produkt gazowy.
kezdjen tanulni
NIE
Kwasy utleniające w reakcjach z metalami wydzielają inne produkty gazowe niż wodór.
kezdjen tanulni
TAK
Metale szlachetne są silnymi utleniaczami.
kezdjen tanulni
NIE
Kationy metali szlachetnych są silnymi utleniaczami.
kezdjen tanulni
TAK
Chrom (VI) i mangan (VII) w środowisku kwaśnym są utleniaczami.
kezdjen tanulni
TAK
Jon chromianowy (III) w środowisku zasadowym jest silnym utleniaczem.
kezdjen tanulni
NIE
W reakcji NH4+ + NO2 = H2O + N2 azot jest równocześnie utleniaczem i reduktorem.
kezdjen tanulni
TAK
W reakcji H2O2= H2O + ½ O2 wodór zmienia swój stopień utlenienia.
kezdjen tanulni
NIE
Elektroliza zachodzi pod wpływem prądu.
kezdjen tanulni
TAK
Elektroliza zachodzi samorzutnie pod wpływem rozpuszczalnika.
kezdjen tanulni
NIE
Dysocjacja elektrolityczna zachodzi samorzutnie pod wpływem rozpuszczalnika.
kezdjen tanulni
TAK
Dysocjacja elektrolityczna zachodzi pod wpływem prądu.
kezdjen tanulni
NIE
Na anodzie zachodzi utlenianie.
kezdjen tanulni
TAK
Na anodzie zachodzi redukcja.
kezdjen tanulni
NIE
Na katodzie zachodzi redukcja.
kezdjen tanulni
TAK
Na katodzie zachodzi utlenianie.
kezdjen tanulni
NIE
W ogniwie stężeniowym katodą jest półogniwo o wyższym stężeniu.
kezdjen tanulni
TAK
W ogniwie stężeniowym katodą jest półogniwo o niższym stężeniu.
kezdjen tanulni
NIE
W ogniwie złożonym z dwóch elektrod normalnych anodą jest metal o wyższym potencjale normalnym.
kezdjen tanulni
NIE
W ogniwie złożonym z dwóch elektrod normalnych anodą jest metal o niższym potencjale normalnym.
kezdjen tanulni
TAK
Potencjał elektrody chlorosrebrowej jest tym wyższy im wyższe stężenie KCl.
kezdjen tanulni
NIE
Potencjał elektrody chlorosrebrowej jest tym niższy im wyższe stężenie KCl.
kezdjen tanulni
TAK
Ogniwa stężeniowe mają szerokie zastosowanie praktyczne.
kezdjen tanulni
NIE
Okno elektrochemiczne wody ma szerokość 1,23 V.
kezdjen tanulni
TAK
W akumulatorze ołowiowym wykorzystuje się duże nadnapięcie wydzielania wodoru na ołowiu.
kezdjen tanulni
TAK
W akumulatorze ołowiowym gęstość elektrolitu rośnie w miarę rozładowania.
kezdjen tanulni
NIE
W akumulatorze ołowiowym gęstość elektrolitu maleje w miarę rozładowania.
kezdjen tanulni
TAK
Akumulator ołowiowy ma stałą SEM niezależnie od stopnia naładowania.
kezdjen tanulni
NIE
W akumulatorze ołowiowym SEM spada w miarę rozładowania.
kezdjen tanulni
TAK
PbO2 + Pb + 2H2SO4→2PbSO4+ 2H2O to sumaryczna reakcja zachodząca przy ładowaniu
kezdjen tanulni
NIE.
PbO2 + Pb + 2H2SO4→2PbSO4+ 2H2O to sumaryczna reakcja zachodząca przy rozładowaniu.
kezdjen tanulni
TAK
E=E0+ 59mV * log[Cu2+] – tylko w temperaturze 25°C.
kezdjen tanulni
NIE
E=E0+ 59mV * log[Cu2+] – w dowolnej temperaturze.
kezdjen tanulni
NIE
E=E0 + 59mV * log[Ag+] – tylko w temperaturze 25°C.
kezdjen tanulni
TAK
E=E0 + 59mV * ln[Ag+] – tylko w temperaturze 25°C.
kezdjen tanulni
NIE
Wysoki potencjał normalny oznacza, że mamy do czynienia z silnym utleniaczem i słabym reduktorem.
kezdjen tanulni
TAK
Niski potencjał normalny oznacza, że mamy do czynienia ze słabym utleniaczem i silnym reduktorem.
kezdjen tanulni
TAK
Potencjał normalny jest równy energii Gibbsa reakcji redukcji.
kezdjen tanulni
NIE
Prężność pary nad małą kroplą jest większa niż nad płaską powierzchnią.
kezdjen tanulni
TAK
Prężność pary nad małą kroplą jest mniejsza niż nad płaską powierzchnią.
kezdjen tanulni
NIE
Rozpuszczalność małych kryształów jest większa niż dużych.
kezdjen tanulni
TAK
Rozpuszczalność małych kryształów jest mniejsza niż dużych.
kezdjen tanulni
NIE
Poziom cieczy w kapilarze jest wyższy niż w naczyniu, do którego ją zanurzono.
kezdjen tanulni
NIE
Poziom cieczy w kapilarze jest niższy niż w naczyniu, do którego ją zanurzono.
kezdjen tanulni
NIE
Substancje zwiększające napięcie powierzchniowe wykazują ujemną adsorpcję.
kezdjen tanulni
TAK
Substancje zmniejszające napięcie powierzchniowe wykazują dodatnią adsorpcję.
kezdjen tanulni
TAK
Mydła tworzą z jonami Ca2+ trudno rozpuszczalny osad.
kezdjen tanulni
TAK
Dla kropli o promieniu >10 10 m zmiana prężności pary spowodowana krzywizną jest nieznaczna.
kezdjen tanulni
NIE
Dla kropli o promieniu >10 7 m zmiana prężności pary spowodowana krzywizną jest nieznaczna.
=
kezdjen tanulni
TAK
Napięcie powierzchniowe to siła działająca na jednostkę powierzchni.
kezdjen tanulni
NIE
Napięcie powierzchniowe to siła działająca na jednostkę długości.
kezdjen tanulni
TAK
Napięcie powierzchniowe to energia przypadająca na jednostkę długości.
kezdjen tanulni
NIE
Koloidalny AgI ulega samorzutnie agregacji.
kezdjen tanulni
TAK
Koloidalny AgI nie ulega samorzutnie agregacji.
kezdjen tanulni
NIE
Koagulacja koloidów liofobowych jest szybka, gdy potencjał elektrokinetyczny jest wysoki.
kezdjen tanulni
NIE
Koagulacja koloidów liofobowych jest powolna, gdy potencjał elektrokinetyczny jest wysoki.
kezdjen tanulni
TAK
Roztwory koloidalne są nieprzezroczyste.
kezdjen tanulni
NIE
Roztwory koloidalne mogą być przezroczyste.
kezdjen tanulni
TAK
Efekt Tyndalla pozwala odróżnić roztwór rzeczywisty od koloidu.
kezdjen tanulni
TAK
Efekt Tyndalla pozwala odróżnić koloidy liofilowe od liofobowych.
kezdjen tanulni
NIE
W micelach łańcuchy węglowodorowe skierowane są na zewnątrz.
kezdjen tanulni
NIE
W micelach łańcuchy węglowodorowe skierowane są do wewnątrz.
kezdjen tanulni
TAK
Maksimum elektrokapilarne rtęci odpowiada zerowemu ładunkowi powierzchni.
kezdjen tanulni
TAK
Maksimum elektrokapilarne rtęci odpowiada maksymalnemu ładunkowi powierzchni.
kezdjen tanulni
NIE
Maksimum elektrokapilarne rtęci odpowiada maksimum napięcia powierzchniowego.
kezdjen tanulni
TAK
Potencjał maksimum elektrokapilarnego rtęci nie zależy od rodzaju elektrolitu.
kezdjen tanulni
NIE
Potencjał maksimum elektrokapilarnego rtęci zależy od rodzaju elektrolitu.
kezdjen tanulni
TAK
Środki powierzchniowo czynne to estry gliceryny i wyższych kwasów tłuszczowych.
kezdjen tanulni
NIE
Pomiar pH za pomocą elektrody wodorowej jest dokładny, ale niezbyt praktyczny.
kezdjen tanulni
TAK
Pomiar pH za pomocą elektrody wodorowej jest praktyczny, ale niezbyt dokładny.
kezdjen tanulni
NIE
Pomiar pH za pomocą papierków wskaźnikowych jest praktyczny, ale niezbyt dokładny.
kezdjen tanulni
TAK
Pomiar pH za pomocą papierków wskaźnikowych jest dokładny, ale niezbyt praktyczny.
kezdjen tanulni
NIE
Potencjał elektrody szklanej jest liniową funkcją pH.
kezdjen tanulni
TAK
Logarytm potencjału elektrody szklanej jest liniową funkcją pH.
kezdjen tanulni
NIE
pH roztworu NaOH o stężeniu 10 5 mol/dm³ ≈9
kezdjen tanulni
TAK
pH roztworu NaOH o stężeniu 10 5 mol/dm³ ≈5.
kezdjen tanulni
NIE
pH roztworu kwasu octowego o stężeniu 10 8 mol/dm³<7.
kezdjen tanulni
TAK
pH roztworu kwasu octowego o stężeniu 10 8 mol/dm³>7.
kezdjen tanulni
NIE
pH roztworu amoniaku o stężeniu 10 8 mol/dm³>7.
kezdjen tanulni
TAK
pH roztworu amoniaku o stężeniu 10 8 mol/dm³<7.
kezdjen tanulni
NIE
pH roztworu kwasu rośnie w miarę rozcieńczania.
kezdjen tanulni
TAK
pH roztworu zasady rośnie w miarę rozcieńczania.
kezdjen tanulni
NIE
pH roztworu kwasu maleje w miarę rozcieńczania.
kezdjen tanulni
NIE
pH roztworu zasady maleje w miarę rozcieńczania.
kezdjen tanulni
TAK
pH roztworu NaCl rośnie w miarę rozcieńczania.
kezdjen tanulni
NIE
pH roztworu NaCl nie zmienia się przy rozcieńczaniu.
kezdjen tanulni
TAK
pH roztworu NaCN nie zmienia się przy rozcieńczaniu.
kezdjen tanulni
NIE
pH roztworu NaCN maleje przy rozcieńczaniu.
kezdjen tanulni
TAK
pH roztworu NH4Cl maleje przy rozcieńczaniu.
kezdjen tanulni
NIE
pH roztworu NH4Cl rośnie przy rozcieńczaniu.
kezdjen tanulni
TAK
Dodajemy NaOH do roztworu HCl. pH rośnie najpierw powoli, potem szybko, potem znów powoli.
kezdjen tanulni
TAK
Dodajemy NaOH do roztworu kwasu octowego. pH rośnie najpierw powoli, potem szybko, potem znów powoli.
kezdjen tanulni
NIE
Dodajemy NaOH do roztworu kwasu octowego. pH rośnie, potem jest prawie stałe, potem znów rośnie.
kezdjen tanulni
TAK
Dodajemy NaOH do roztworu HCl. pH rośnie, potem jest prawie stałe, potem znów rośnie.
kezdjen tanulni
NIE
Zmieszano roztwory o pH 2 i o pH 3 w stosunku 1:1. pH otrzymanego roztworu wynosi ok. 5.
kezdjen tanulni
NIE
Zmieszano roztwory o pH 2 i o pH 3 w stosunku 1:1. pH otrzymanego roztworu <3.
kezdjen tanulni
TAK
Stężenie jonów OH w 1 molowym HCl wynosi ok. 10 7 mol/dm³.
kezdjen tanulni
NIE
Stężenie jonów OH w 1 molowym HCl wynosi ok. 10 14 mol/dm³.
kezdjen tanulni
TAK
Dodatek mocnego kwasu nie wpływa na stałą dysocjacji słabego kwasu.
kezdjen tanulni
TAK
Dodatek mocnego kwasu nie wpływa na stopień dysocjacji słabego kwasu.
kezdjen tanulni
NIE
Dodatek mocnego kwasu zmniejsza stopień dysocjacji słabego kwasu.
kezdjen tanulni
TAK
Dodatek mocnego kwasu zmniejsza stałą dysocjacji słabego kwasu.
kezdjen tanulni
NIE
Dodatek octanu sodowego zmniejsza stopień dysocjacji kwasu octowego.
kezdjen tanulni
TAK
Dodatek octanu sodowego zwiększa stopień dysocjacji kwasu octowego.
kezdjen tanulni
NIE
Dodatek chlorku amonu zwiększa stopień dysocjacji amoniaku.
kezdjen tanulni
NIE
Dodatek chlorku amonu zmniejsza stopień dysocjacji amoniaku.
kezdjen tanulni
TAK
Wyrażenie =(K/c)1/2 jest prawdziwe, gdy c>>K.
kezdjen tanulni
TAK
Wyrażenie =(K/c)1/2 jest prawdziwe dla roztworów rozcieńczonych.
kezdjen tanulni
NIE
AgCl roztwarza się w amoniaku, ponieważ amoniak ulega hydrolizie.
kezdjen tanulni
NIE
AgCl roztwarza się w amoniaku, ponieważ Ag tworzy trwały kompleks z NH3.
kezdjen tanulni
TAK
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów CN¯ jest dwa razy wyższe niż stężenie jonów K+.
kezdjen tanulni
NIE
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów CN¯ jest tysiące razy niższe niż stężenie jonów K+.
kezdjen tanulni
TAK
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów Fe3+ jest 3 razy niższe niż stężenie jonów K+.
kezdjen tanulni
NIE
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów Fe3+ jest tysiące razy niższe niż stężenie jonów K+.
kezdjen tanulni
TAK
Dodając KOH do roztworu K3[Fe(CN)6] otrzymujemy osad Fe (OH)3.
kezdjen tanulni
NIE
Dodając KOH do roztworu K3[Fe(CN)6] nie otrzymamy żadnego osadu.
kezdjen tanulni
TAK
Złoto łatwo przechodzi do roztworu w obecności cyjanków, ponieważ powstaje trwały kompleks.
kezdjen tanulni
TAK
Złoto łatwo przechodzi do roztworu w obecności cyjanków, ponieważ cyjanki są silnymi utleniaczami.
kezdjen tanulni
NIE
W związkach kompleksowych często występuje izomeria.
kezdjen tanulni
TAK
Liczba koordynacyjna jonu centralnego jest zawsze równa jego wartościowości.
kezdjen tanulni
NIE
Liczba koordynacyjna jest charakterystyczna dla danego jonu centralnego.
kezdjen tanulni
TAK
Liczba koordynacyjna jest charakterystyczna dla danego ligandu.
kezdjen tanulni
NIE
Kompleksy chelatowe są nierozpuszczalne w wodzie.
kezdjen tanulni
NIE
W kompleksach chelatowych jon centralny i ligandy występują zawsze w stosunku molowym 1:1.
kezdjen tanulni
NIE
EDTA jest przykładem związku organicznego tworzącego kompleksy chelatowe z wieloma metalami.
kezdjen tanulni
TAK
Metale grup 3 12 wykazują większą skłonność do tworzenia związków kompleksowych niż metale grup 1 i 2.
kezdjen tanulni
TAK
Ligandy mogą być anionami lub obojętnymi cząsteczkami posiadającymi niewiążące pary elektronowe.
kezdjen tanulni
TAK
Związki kompleksowe występują tylko w roztworach
kezdjen tanulni
NIE
Ni na Fe to przykład powłoki katodowej.
kezdjen tanulni
TAK
Ni na Fe to przykład powłoki anodowej.
kezdjen tanulni
NIE
Zn na Fe to przykład powłoki anodowej.
kezdjen tanulni
TAK
Zn na Fe to przykład powłoki katodowej.
kezdjen tanulni
NIE
Powłoki katodowe chronią żelazo przed korozją tylko, gdy są szczelne.
kezdjen tanulni
TAK
Powłoki anodowe chronią żelazo przed korozją tylko, gdy są szczelne.
kezdjen tanulni
NIE
Ochrona katodowa może być stosowana dla wszystkich metali.
kezdjen tanulni
TAK
Ochrona anodowa może być stosowana dla wszystkich metali.
kezdjen tanulni
NIE
Ochrona anodowa może być stosowana tylko dla metali ulegających pasywacji.
kezdjen tanulni
TAK
Ochrona katodowa może być stosowana tylko dla metali ulegających pasywacji.
kezdjen tanulni
NIE
Cu i Fe to przykłady metali, które swoją odporność na korozję zawdzięczają głównie pasywacji.
kezdjen tanulni
NIE
Al i Ti to przykłady metali, które swoją odporność na korozję zawdzięczają głównie pasywacji.
kezdjen tanulni
TAK
Al i Zn to przykłady metali, które wytrzymują kontakt z wilgotnym środowiskiem bez względu na pH.
kezdjen tanulni
NIE
Sn i Ti to przykłady metali, które wytrzymują kontakt z wilgotnym środowiskiem bez względu na pH.
kezdjen tanulni
TAK
Stalowy kocioł połączono z anodą magnezową to przykład ochorny katodowej
kezdjen tanulni
TAK
Stalowy kocioł połączono z anodą magnezową to przykład ochrony anodowej
kezdjen tanulni
NIE
Praktyczna odporność na korozję zależy od miejsca w szeregu napięciowym metali bez wyjątków.
kezdjen tanulni
NIE
Praktyczna odporność na korozję zależy od miejsca w szeregu napięciowym metali z wieloma wyjątkami.
kezdjen tanulni
TAK
Fakt, że reakcja utleniania i redukcji zachodzi w różnych obszarach sprzyja korozji.
kezdjen tanulni
TAK
Fakt, że reakcja utleniania i redukcji zachodzi w różnych obszarach nie sprzyja korozji.
kezdjen tanulni
NIE
Im bardziej szlachetny metal powłoki tym skuteczniej chroni przed korozją.
kezdjen tanulni
NIE
Metale, których potencjały normalne są dostatecznie niskie mogą reagować z wodą z wydzieleniem wodoru.
kezdjen tanulni
TAK
W tzw. ogniwach niejednakowego napowietrzania korozja zachodzi w obszarze o dobrym dostępie tlenu.
kezdjen tanulni
NIE
W tzw. ogniwach niejednakowego napowietrzania korozja zachodzi w obszarze o złym dostępie tlenu.
kezdjen tanulni
TAK
W obszarach anodowych zachodzi reakcja Fe = Fe 2++2e
kezdjen tanulni
TAK
W obszarach katodowych zachodzi reakcja Fe = Fe 2++2e
kezdjen tanulni
NIE
W obszarach katodowych zachodzi reakcja ½ O2+ H2O+2e= 2OH
kezdjen tanulni
TAK
W obszarach anodowych zachodzi reakcja ½ O2+ H2O+2e= 2OH
kezdjen tanulni
NIE
Farba stosowana do ochrony przed korozją powinna być dobrym przewodnikiem prądu.
kezdjen tanulni
NIE
Farba stosowana do ochrony przed korozją powinna być dobrym izolatorem prądu.
kezdjen tanulni
TAK

Kommentár közzétételéhez be kell jelentkeznie.