dyplom

ekologiczne materiały do produkcji mebli kuchennych

płyty drewnopochodne wykonane z drewna z certyfikowanych upraw i z recyklingu drewa, biokompozyty, lite drewno, fornir, blaty z recyklingu szkła, kompozyty mineralno akrylowe, blaty z betonu konopnego, ekologiczne okleiny i laminaty z papieru kraftowego

klasy ścieralności płytek ceramicznych definicja

płytki ceramiczne podlegają klasyfikacji pod względem odporności na ścieranie, czyli stopnia w jakim ich powierzchnia jest odporna na zużycie podczas codziennego użytkowania, parametr ten jest określany w klasach PEI (Porcelain Enamel Institute) od 0 do 5

klasa 0 PEI

oznacza, że płytki nie mają odporności na ścieranie i nie powinny być stosowane na posadzkach, a jedynie jako okładziny ścienne, np. w łazience

klasa 1 PEI

to płytki, które nadają się do bardzo mało uczęszczanych pomieszczeń mieszkalnych, takich jak łazienki czy sypialnie, gdzie chodzimy najczęściej boso lub w miękkim obuwiu, nadal jednak zaleca się ich zastosowanie głównie na ścianach

klasa 2 PEI

obejmuje płytki odpowiednie do pomieszczeń mieszkalnych o niewielkim natężeniu ruchu, takich jak sypialnie, garderoby czy pokoje gościnne. Nie nadają się jednak do przedpokojów czy kuchni, gdzie narażenie na piasek i inne czynniki ścierające jest wyższe

klasa 3 PEI

to najbardziej uniwersalna klasa dla budownictwa mieszkaniowego, takie płytki można stosować w kuchni, przedpokoju, łazience, jadalni czy salonie, są odporne na ścieranie przy zwyczajnym użytkowaniu i kontakcie z zanieczyszczeniami wnoszonymi z zewnątrz

klasa 4 PEI

to płytki dedykowane do pomieszczeń o średnim i wysokim netężeniu ruchu, również w budynkach użyteczności publicznej, sprawdzą się w korytarzach, kuchniach zbiorowego żywienia, ciągach komunikacyjnych, a także w sklepach czy hotelach

klasa 5 PEI

to płytki o najwyższej odporności na ścieranie, przeznaczone do miejsc o bardzo dużym natężeniu ruchu, jak centra handlowe, lotniska, szkoły, hale, dworce, wejścia do budynków publicznych

parametry istotne przy doborze płytek ceramicznych

klasy ścieralności, antypoślizgowość (współczynnik R), mrozoodporność i twardość wg skali Mohsa

materiały wykorzystywane w systemach informacji w budynkach użytecznośći publicznej

metale (aluminium, stal nierdzewna), tworzywa sztuczne (pleksi, poliwęglan, PVC spienione), szkło i kompozyty (szkło hartowane lub laminowane, kompozyty typu dibond)

materiały i tworzywa wystawiennicze

tworzywa sztuczne (PVC spienione, pleksi, poliwęglan), płyty kompozytowe (dibond), płyty drewnopochodne (MDF, sklejka, OSB), materiały tekstylne i siatki (stretch, siatki mesh, banery tekstylne), metale i aluminium, szkło, papiery i kartony ekspozycyjne

Naturalne i sztuczne materiały stosowane do wykończenia elewacji

naturalne: kamień, drewno, cegła, tynki mineralne i gliniane sztuczne: panele HPL, panele kompozytowe typu Alucobond, płytki elewacyjne z betobu architektonicznego lub włókno-cementu, tynki akrylowe lub silikonowe

nośniki reklamowe na targach

systemy roll-up i L-banner, ścianki tekstylne i modułowe systemy graficzne, kasetony świetlne (lightboxy), pylony reklamowe i totemy, monitory i ekrany LED, potykacze i standy, hangery, sufity brandingowe, materiały drukowane i gadżety reklamowe

podział nośników reklamowych na targach

statyczne, mobilne i multimedialne

zasady projektowania ochrony przed hałasem

dobra lokalizacja i układ funkcjonalny, zasada szczelności i izolacyjności przegród, unikanie mostków akustycznych, akustyczne wykończenie wnętrza,

ochrona przed hałasem zewnętrznym

okna o podwyższonej izolacyjności akustycznej, ściany z warstwą powietrzną lub wypełnione wełną mineralną, tynki akustyczne na elewacjach, zewnętrzne ekrany akustyczne i zieleń izolacyjna

ochrona przez hałasem wewnętrznym (odgłosy kroków, rozmów, urządzeń)

stropy pływające, wełna mineralna i płyty gk w systemach ścian działowych, sufity podwieszane z płyt dźwiękochłonnych, tynki akustyczne, panele akustyczne ścienne i sufitowe, maty bitumiczne i kauczukowe, elementy meblowe i tekstylia

posadzka

wierzchnia, użytkowa warstwa podłogi, po której bezpośrednio się poruszamy, jej zadaniem jest zapewnienie estetyki, trwałości, odporności na ścieranie oraz komfortu użytkowania, jest też istotnym elementem aranżacji wnętrza

podłoga

układ warstw znajdujących się powyżej stropu lub gruntu, który składa się z warstw nośnych (np. wylewki betonowej), warstw izolaczyjnych (termicznych, akustycznych, przeciwwilgociowych, warstwy wykończeniowej czyli posadzki

podstawowe instalacje występujące w budynku

elektryczna, wodociągowa (zimna i ciepła woda użytkowa), kanalizacyjna (sanitarna), grzewcza, wentylacyjna, gazowa, odgromowa, teletechniczna, przeciwpożarowa

poziome drogi ewakuacyjne

korytarze, hole, przejścia prowadzące do wejść

pionowe drogi ewakuacyjne

klatki schodowe i pochylnie

minimalna szerokość dróg ewakuacyjnych

conajmniej 120 cm dla budynków z których korzysta więcej niż 20 osób jednocześnie, w przypadku dróg ewakuacyjnych z większych pomieszczeń szerokość jest zwiększana proporcjonalnie do liczby ludzi

minimalna szerokość drzwi ewakuacyjnych

90 cm

kierunek ewakuacji

droga ewakuacyjna powinna prowadzić najkrótszą możliwą trasą do wyjścia ewakuacyjnego, bez konieczności pokonywania schodów w górę, ewakuacja nie powinna przebiegać przez pomieszczenia zagrożone pożarem (magazyny, kotłownie)

maksymalna długość dojścia ewakuacyjnego

do 40 m przy ewakuacji w jednym kierunku, do 60 m przy dwóch kierunkach ewakuacji (tzw. dojście rozdzielone)

ochrona dróg ewakuacyjnych przed zadymieniem

w klatkach schodowych wymagane jest oddzielenie pożarowe od reszty budynku oraz zastosowanie systemu oddymiania grawitacyjnego lub mechanicznego, klatki schodowe powinny być zamykane drzwiami o odporności ogniowej EI30 lub EI60

oświetlenie ewakuacyjne i oznakowanie

droga ewakuacyjna musi być wyposażona w awaryjne oświetlenie ewakuacyjne oraz czytelne oznakowanie kierunku ewakuacji

dostępność dróg ewakuacyjnych dla osób z niepełnosprawnością

brak progów, odpowiednie szerokości, możliwość zjazdu do pochylni lub dostęp do specjalnych stref ewakuacyjnych

materiały wykończeniowe dróg ewakuacyjnych

muszą posiadać odpowiednią klasę reakcji na ogień

podstawowe zasady projektowania dróg ewakuacyjnych

zachowanie minimalnych szerokości, odpowieni kierunek ewakuacji, ograniczona długość dość ewakuacyjnych, ochrona przez zadymieniem, oświetlenie i oznakowanie, dostępność dla osób z niepełnosprawnością, odpowiednie materiały wykończeniowe

skuteczne droga ewakuacyjna

krótka, szeroka, dobrze oznakowana, wolna od przeszkód, odporna na zadymienie i przystosowana do wszystkich użytkowników

schody, wysokość stopnia

w budynkach mieszkalnych wysokość stopnia powinna wynosić maksymalnie 19 cm, optymalna i najwygodniejsza wysokość to 15-17 cm

schody, głębokość stopnia

minimum 25, choć komfortowe wartości to 28-30 cm

wzór ergonomiszny na schody

2h + s = 60-65cm

minimalna szerokość biegu

w domach jednorodzinnych minimum 80 cm, w budynkach wielorodzinnych minimum 90 cm

liczba stopni w jednym biegu

zaleca się by nie było więcej niż 17 stopni, a najlepiej między 3 a 15, przy czym unika się projektowania schodów jednoczęściowych lub zbyt długich

schody, wysokość prześwitu

przestrzeń nad biegiem schodów musi mieć minimum 2 metry wysokości

spoczniki

wymagane są spoczniki międzypiętrowe, powinny mieć długość minimum 80 cm lub równą szerokości biegu i pojawiać się maksymalnie po 17 stopniach

balustrady i poręcze

obowiązkowo przy różnicy poziomów powyżej 50 cm, wysokość balustrady to minimum 90 cm

zasady projektowania schodów

odpowiednia wysokość, głębokość i ilość stopni, odpowiednia szerokość biegu, spoczniki, wysokość prześwitu, balustrady i poręcze, bezpieczeństwo dzieci i osób starszych, oświetlenie, odpowiednie wykończenie (antypoślizgowe, odporne na ścieranie)

szerokość biegu schodów w budynkach użyteczności publicznej

minimalna 120 cm, a dla obiektów o dużym natężeniu ruchu (szkoły, urzędy, szpitale) nawet 150-180 cm

maksymalna wysokość stopnia w budynkach użyteczności publicznej

17 cm, a w obiektach dostępnych dla osób niepełnosprawnych 14-15 cm

minimalna głębokość stopnia w budynkach użyteczności publicznej

28 cm

spoczniki i liczba stopni w biegu w budynkach użyteczności publicznej

po każdym biegu schodów musi występować spocznik o długości nie mniejszej niż szerokość biegu, w jednym biegu nie powinno być więcej niż 17 stopni, a najlepiej 12-15

wysokość prześwitu nad schodami w budynkach użyteczności publicznej

conajmniej 220 cm

balustrady i poręcze w budynkach użyteczności publicznej

balustrady są obowiązkowe po obu stronach biegu, jeśli różnica poziomów przekracza 50 cm, minimalna wysokość balustrady to 110 cm, poręcz powinna być ciągła, wygodna do uchwytu i zakończona w sposób bezpieczny

oznaczenie kontrastowe i antypoślizgowość schodów w budynkach użyteczności publicznej

krawędzie pierwszego i ostatniego stopnia każdego biegu powinny być oznaczone paskiem kontrastowym o szerokości 2-4 cm, powierchnia stopni powinna być antypoślizgowa

dostępność dla osób z niepełnosprawnością schody w budynkach użyteczności publicznej

obowiązkowe jest zapewnienie alternatywnej drogi dostępnej (np. pochylni lub windy), jeśli różnica poziomów przekracza 50 cm. dodatkowo wymagane są oznaczenia dotykowe (np. pasy ostrzegawcze z wypustkami) przy początku i końcu schodów

materiały wykończeniowe schody w budynkach użyteczności publicznej

materiały używane do wykończenia schodów muszą być trudnopalne lub niepalne, wymaga się również by były antypoślizgowe, odporne na ścieranie i zabrudzenia

oświetlenie schody w budynkach użyteczności publicznej

schody muszą być dobrze oświetlone światłem naturalnym lub sztucznym, a w przypadku dróg ewakuacyjnych wyposażone w oświetlenie awaryjne i oznaczenia dróg ewakuacyjnych

rodzaje okładzin ściennych we wnętrzach

farby dekoracyjne i strukturalne, tapety winylowe i tekstylne, panele ścienne drewniane, lamelowe, z tworzyw sztucznych, płytki ceramiczne i gresowe, kamień naturalny, tynki dekoracyjne, okładziny tekstylne i filcowe, lustra, szkło, beton, korek

rodzaje płyt meblowych

płyta wiórowa, płyta MDF, płyta HDF, płyta OSB, płyty fornirowane, laminowane, kompaktowe np. HPL, akrylowe, lakierowane

rodzaje posadzek we wnętrzach mieszkalnych

drewniane (parkiet, deski, mozaika), panele laminowane, panele winylowe, posadzki ceramiczne, wykładziny dywanowe, wykładziny elastyczne (PCV, linoleum), posadzki żywiczne (epoksydowe, poliuretanowe), beton polerowany/ mikrocement

przewody kominowe zadanie

bezpieczne i skuteczne odprowadzanie produktów spalania, powietrza zużytego oraz zapewnienie ciągu kominowego

rodzaje przewodów kominowych

przewody dymowe, przewody spalinowe, przewody wentylacyjne (wentylacja grawitacyjna), kominy systemowe (modułowe), wkłady kominowe (renowacyjne)

sposoby ograniczenia niekorzystnego oddziaływania promieniowania słonecznego na wnętrze, rozwiązania zewnętrzne

odpowiednie usytuowanie budynku i okien, roślinność, przewieszenia dachów i gzymsy, żaluzje fasadowe, rolety zewnętrzne lub screeny, okiennice, markizy, pergole, szkło selektywne i przeciwsłoneczne, folie przeciwsłoneczne, powierzchnie odbijające światło

sposoby ograniczenia niekorzystnego oddziaływania promieniowania słonecznego na wnętrze, rozwiązania wewnętrzne

rolety wewnętrzne (wolnowiszące, rzymskie, dzień-noc), zasłony z tkanin blackout lub termoizolacyjnych, żaluzje wewnętrzne,

wpływ materiałów na charakter wnętrza

materiały wpływają na styl i estetykę wnętrzam funkcję i przeznaczenie, percepcję przestrzeni, spójność kompozycyjną, nadają tożsamość wnętrzu, wpływają na komfort termiczny, akustyczny, dotykowy i wizualny

główne rodzaje sufitów podwieszanych

z płyt GK, kasetonowe (modułowe), napinane, rastrowe, ażurowe, akustyczne, drewniane i z lameli

zastosowanie sufitów podwieszanych

ukrycie instalacji, poprawa akustyki, integracja oświetlenia, optyczne modelowanie przestrzeni, zwiększenie estetyki i czystości

ściany konstrukcyjne

ściany które przenoszą obciążenia z innych elementów budynku - takich jak stropy, dachy czy inne ściany - na fundament

ściany działowe (nienośne)

służą wyłącznie do podziału przestrzeni wewnętrznej nie przenoszą obciążeń konstrukcyjnych

główne techniki druku na okładzinach

druk cyfrowy (UV, lateksowy, solwentowy), druk sublimacyjny, druk sitowy (sitodruk)

techniki uszlachetniania powierzchni okładzin ściennych

laminowanie (foliowanie), lakierowanie UV lub akrylowe, tłoczenie (hot stamping, embossing), struktury 3d i mikrostruktury

co to jest druk 3d

technologia addytywna, proces tworzenia trójwymiarowych obiektów na podstawie cyfrowego modelu komputerowego, poprzez nakładanie materiału warstwa po warstwie

zastosowanie druku 3d w architekturze i wnętrzach

modele koncepcyjne i makiety architektoniczne, dekoracje i akcesoria, formy odlewnicze i szablony, indywidualne rozwiązania użytkowe, eksperymenty materiałowe

typy kominków stosowanych we wnętrzach

kominek tradycyjny (na drewno), kominek gazowy, elektryczny, na biopaliwo (biokominek), kaflowy (piecokominek)

podział kominków ze względu na formę

narożne, panoramiczne (przeszklone z 3 stron), dwustronne (tunelowe), centralne (wolnostojące, wyspowe), kominki do zabudowy niskiej (liniowe)

drweno zalety

naturalność i estetyka, lekkość i łatwa obróbka, dobre właściwości izolacyjne, materiał odnawialny i ekologiczny, elastyczność konstrukcyujna

drewno wady

wrażliwość na wilgoć, łatwopalność, podatność na działanie szkodników, zmienność wymiarowa

stal zalety

bardzo wysoka wytrzymałość mechaniczna, powtarzalnośći prefabrykacja, odporność na korozję (po zabezpieczeniu), możliwość recyklingu

stal wady

niska izolacyjność termiczna i akustyczna, wrażliwość na wysokie temperatury, podatność na korozję, chłodny wizualnie charakter

beton zalety

wysoka trwałość i odporność na czynniki atmosferyczne, możliwość formowania dowolnych kształtów, dobra izolacyjność akustyczna, odporność ogniowa

beton wady

bardzo duży ciężar, długi czas wiązania i dojrzewania, niska izolacyjność cieplna, trudność w adaptacjach

rola wentylacji we wnętrzach

wentylacja w budynku mieszkalnym pełni kluczową rolę dla zdrowia użytkowników oraz trwałości samego budynku. Jej zadaniem jest usuwanie zanieczyszczonego powietrza i nadmiaru wilgoci z wnętrz oraz dostarczanie świeżego powietrza z zewnątrz

rodzaje wentylacji

naturalna (grawitacyjna), mechaniczna i hybrydowa

architektura barokowa, główne cechy

XVII wiek - to styl kontrastujący z renesansem, nastawiony na emocje i przepych. Cechy: światłocień, dynamiczne kształty (elipsy, spirale), bogate dekoracje (złocenia, freski), monumentalność, teatralność, łączenie architektury, rzeźby i malarstwa.

przykłady architektury barokowej

kościół Il Gesu w Rzymie, pałac Wersalski we Francji

kościół Il Gesu w Rzymie

jezuicki kościół autorstwa Vignoli i della Porty. Kluczowy dla baroku: plastyczna, symetryczna fasada, jedna nawa z bocznymi kaplicami, skupienie na ołtarzu. Wnętrze pełne fresków, złoceń i rzeźb – miało poruszać emocje wiernych

Pałac Wersalski we Francji

barok dworski: monumentalny, symetryczny, z wyraźną osią kompozycyjną. Wnętrza pełne marmurów, złoceń, luster i tapiserii. Galeria Zwierciadlana łączy okna i lustra, tworząc teatralny efekt światła i odbicia.

architektura romańska, główne cechy

X–XII w. pierwszy styl Europy po upadku Rzymu, związany z chrześcijaństwem i zakonami. Cechy: masywne mury, małe okna, półkoliste łuki, sklepienia kolebkowe, plan krzyża, wieże przy fasadzie, rzeźby o funkcji dydaktycznej.

przykłady architektury romańskiej

opactwo Cluny Francja, katedra w Pizie Włochy

Opactwo Cluny

centrum benedyktynów, jedna z największych świątyń średniowiecza. Kościół miał 5 naw, transept, ambity z kaplicami. Wnętrze monumentalne i surowe: sklepienia kolebkowe i krzyżowe, masywne filary, symboliczne dekoracje

Katedra w Pizie

przykład włoskiego romańskiego: marmurowa fasada, pasowe zdobienia, arkady. Wnętrze pięcionawowe, z kolebkowym sklepieniem i drewnianym dachem. Granitowe kolumny z Bliskiego Wschodu, mozaiki i rzeźby podkreślają dekoracyjność stylu